O chociażby nieumyślnym naruszeniu zasad bezpieczeństwa w ruchu z ar t. 177 § 1 k.k. w aspekcie struktur wypowiedzi dyrektywalnych prawa karnego

• Authors: Buczek Łukasz

Title variants

EN

On “even unintentional” breach of safety rules in road traffic under Article 177 § 1 of the Polish criminal in the aspect of the normative provisions of criminal law

Abstracts

PL

Przedmiotem niniejszego opracowania jest próba wykazania i objaśnienia istotnego znaczenia normatywnego wyrażenia „chociażby nieumyślnie” z art. 177 § 1 kodeksu karnego. W tym celu autor odcinając się częściowo od dotychczas prezentowanych w doktrynie prawa karnego poglądów na ten temat, stara się twórczo wykorzystać koncepcję czynności konwencjonalnych w prawie, wraz z wyróżnioną w niej konwencjonalizacją i formalizacją czynności konwencjonalnych. Aprobata założenia, że przedmiotowo rozumiane normy ostrożności w prawie karnym są warunkiem wstępnym normowania normy sankcjonowanej, prowadzi do uznania konieczności ustalenia chociażby nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu za okoliczność formalizującą pociągnięcie sprawcy danego przestępstwa do odpowiedzialności karnej.

EN

The subject matter of this paper is an attempt to demonstrate and to explain the important significance of the normative expression: “even unintentionally” used in Article 177 § 1 of the Polish criminal code. For that purpose, the author, partially opposing the points of view presented so far in the criminal law doctrine, tries to make a creative use of the concept of conventional acts in law, with a particular focus on conventionalisation and formalisation of conventional acts. The approval of the assumption that objectively understood norms of care in criminal law are a prerequisite for the normative character of the sanctioning norm, results in accepting the necessity of deeming even unintentional breach of traffic code as a condition that formalises the criminal liability of the offender committing a given crime.

Keywords

PL

zasady bezpieczeństwa; wypadek komunikacyjny

EN

safety rules; traffic accident

• Publisher: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Journal: Acta Iuris Stetinensis
• Year: 2018
• Issue: 21
• Pages: 299-318

Contributors

author

Buczek Łukasz

• Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego

References

• Bachrach A., Nowe wytyczne Sądu Najwyższego w sprawach o przestępstwa drogowe, „Państwo i Prawo” 1976, nr 8–9.
• Bielski M., Naruszenie reguł ostrożności czy nadmierna ryzykowność zachowania jako właściwe kryterium prawnokarnego przypisania skutku, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2004, z. 1.
• Bogdan G., w: Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117–277 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2013.
• Buchała K., Przestępstwa i wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji drogowej. Komentarz, Bydgoszcz 1997.
• Budyn-Kulik M., w: Kodeks karny. Komentarz, red. M. Mozgawa, wyd. VII, Warszawa 2015.
• Byczyk M., Normy ostrożności w prawie karnym, Poznań 2016.
• Czepita S., Reguły konstytutywne a zagadnienia prawoznawstwa, Szczecin 1996.
• Czepita S., Formalizacja a konwencjonalizacja działań w prawie, w: Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, red. S. Czepita, Szczecin 2006.
• Czepita S., Wronkowska S., Zieliński M., Założenia szkoły poznańsko-szczecińskiej w teorii prawa, „Państwo i Prawo” 2013, z. 2.
• Czepita S., Czynności konwencjonalne i formalne w prawie a proces prawotwórczy i rola Trybunału Konstytucyjnego, „Państwo i Prawo” 2014, nr 12.
• Czepita S., O koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie, w: Wykładnia Konstytucji. Aktualne problemy i tendencje, red. M. Smolak, Warszawa 2016.
• Dąbrowska-Kardas M., Kardas P., Odpowiedzialność za spowodowanie wypadku komunikacyjnego w świetle regulacji nowego kodeksu karnego z 1997 r., cz. I, „Palestra” 1999, nr 1–2.
• Dąbrowska-Kardas M., Analiza dyrektywalna przepisów części ogólnej kodeksu karnego, Warszawa 2012.
• Giezek J., Okoliczności wpływające na sędziowski wymiar kary, Wrocław 1989.
• Hałas R.G., w: Kodeks karny. Komentarz, red. A. Grześkowiak, K. Wiak, Warszawa 2017.
• Hofmański P., Zabłocki S., Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, Warszawa 2011.
• Janusz-Pohl B., Przyczynek do rozważań o formalnym i konwencjonalnym charakterze procesu karnego, „Ius Novum” 2014, nr 4.
• Janusz-Pohl B., O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2014, z. 4.
• Kardas P., Naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym jako jedna z przesłanek obiektywnego przypisania skutku przestępstwa określonego w art. 177 k.k., „Paragraf na Drodze” 2002, nr 6.
• Kardas P., Zbieg przepisów ustawy w prawie karnym. Analiza teoretyczna, Warszawa 2011.
• Kochanowski J., Przestępstwa i wykroczenia drogowe. Komentarz, Warszawa 1991.
• Komenda Główna Policji Biuro Ruchu Drogowego, Wypadki drogowe w Polsce w 2016 roku, Warszawa 2017, http://statystyka.policja.pl/st/ruch-drogowy/76562,Wypadki-drogowe-raporty-roczne.html (dostęp 30.06.2017).
• Konopka P., „Rażące naruszenie zasad bezpieczeństwa” pojęciem pomocniczym dla przypisania skutku w art. 177 k.k., „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2010, z. 3.
• Kowalewska-Łukuć M., Zamiar ewentualny w świetle psychologii, Poznań 2015.
• Lachowski J., w: Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2016.
• Melezini M., „Ustawowy” a „sądowy” wymiar kary, w: Nauka o karze. Sądowy wymiar kary. System Prawa Karnego Tom 5, red. T. Kaczmarek, Warszawa 2017.
• Nowak L., Performatywy a język prawny i prawniczy, „Etyka” 1968, t. 3.
• Nowak L., Wronkowska S., Zieliński M., Ziembiński Z., Czynności konwencjonalne w prawie, „Studia Prawnicze” 1972, z. 33.
• Pohl Ł., Norma sankcjonowana w prawie karnym jako przykład normy prawnej nie będącej normą postępowania, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2006, z. 1.
• Pohl Ł., Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym, Poznań 2007.
• Pohl Ł., Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2015.
• Razowski T., w: Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2014.
• Stefański R.A., Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w projekcie kodeksu karnego, „Problemy Praworządności” 1990, nr 8–9.
• Stefański R.A., Wypadek w komunikacji jako przestępstwo w nowym kodeksie karnym, „Prokuratura i Prawo” 1998, z. 10.
• Stefański R.A., w: Kodeks karny. Komentarz, red. O. Górniok, Warszawa 2006.
• Stefański R.A., Glosa do wyroku SN z dnia 10 lipca 2008 r., II KK 37/08, „Prokuratura i Prawo” 2009, z. 7.
• Stefański R.A., w: Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz do artykułów 117–221.
• Tom I, red. A. Wąsek, R. Zawłocki, wyd. 4, Warszawa 2010.
• Stefański R.A., Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym. System Prawa Karnego Tom 8, red. L. Gardocki, wyd. 1, Warszawa 2013.
• Stefański R.A., Kodeks karny. Komentarz, red. R.A. Stefański, wyd. 3, Warszawa 2017.
• Szeleszczuk D., w: Kodeks karny. Część szczególna. Tom I. Komentarz do artykułów 117–221, red. M. Królikowski, R. Zawłocki, wyd. 4, Warszawa 2017.
• Tarapata S., Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna, Warszawa 2016.
• Wieczorkiewicz-Kita J., Zagadnienie wyrokowania w procesie karnym w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych, w: Konwencjonalne i formalne aspekty prawa,
• red. S. Czepita, Szczecin 2006,
• Wieczorkiewicz-Kita J., Konwencjonalny i formalny charakter procesu karnego, Szczecin 2009 (nieopublikowana rozprawa doktorska).
• Wieczorkiewicz-Kita J., O konwencjonalnych i formalnych aspektach procesu karnego, w: W poszukiwaniu dobra wspólnego. Księga jubileuszowa Profesora Macieja Zielińskiego, red. A. Choduń, S. Czepita, Szczecin 2010.
• Wolter W., Czynnik psychiczny w istocie przestępstwa, Kraków 1924.
• Zieliński M., Interpretacja jako proces dekodowania tekstu prawnego, Poznań 1972.
• Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady – reguły – wskazówki, Warszawa 2017.
• Ziembiński Z., Przepis prawny a norma prawna, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1960, z. 1.
• Ziembiński Z., Ujęcia modelowe, w: Z. Ziembiński, M. Zieliński, Dyrektywy i sposób ich wypowiadania, Warszawa 1992.
• Ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. Kodeks karny (Dz.U. nr 13, poz. 94 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. nr 88, poz. 553 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. nr 89, poz. 555 z późn. zm.).
• Uchwała SN z 28 lutego 1975 r., sygn. V KZP 2/74, OSNKW 1975, nr 3–4, poz. 33.
• Wyrok SN z 19 października 1976 r., Rw 273/76, OSNKW 1976, nr 12, poz. 153.
• Postanowienie SN z 29 kwietnia 1997 r., sygn. V KKN 255/96, Legalis nr 31076.
• Wyrok SN z 10 lipca 2008 r., sygn. II KK 37/08, Legalis nr 118472.

Identifiers

DOI

10.18276/ais.2018.21-14