Kilka uwag o poradnictwie

• Authors: Kargulowa Alicja

Title variants

EN

A Few Thoughts on Counselling

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Artykuł jest dedykowany prof. Eugenii Annie Wesołowskiej. Uwagi dotyczące poradnictwa ukazują jego przydatność i rozwój we współczesnym zmiennym i nieprzewidywalnym świecie oraz rolę w życiu ludzi z niego korzystających. W związku z tym, zwrócono w nim uwagę, że po pierwsze, poradnictwo - które głównie polega na radzeniu, doradzaniu, udzielaniu porad i konsultacji, prowadzeniu indywidualnej lub grupowej „łagodnej terapii” przez doradcę dla/wobec/z radzącym się - stanowi taką społeczną praktykę, jaka może być przedmiotem badań naukowych odrębnej dyscypliny. Po drugie, uprawiając poradoznawstwo, na ową praktykę można spojrzeć z poziomu mikro, perspektywy mezo i perspektywy makro. I po trzecie, różnicowanie się praktyki, poradnictwa na wszystkich tych poziomach może mieć różne podstawy, ale jego cechy konstytutywne są stałe, a ujęte w 9 punktach, wskazują na cel poradnictwa, stosowane metody i społeczno-kulturowe konteksty jego realizacji.

EN

The article is dedicated to Professor Eugenia Anna Wesołowska. It reflects on counselling, highlighting the utility and development of counselling practices in the changeable and unpredictable world of our times as well as spelling out the relevance of counselling in the lives of counselees. Firstly, counselling is conceived of as a social practice involving providing advice, guidance, consultation, recommendation and a range of individual and group “mild therapy” forms conducted by a counsellor for/vis-a-vis/with a counselee. This social practice can be an object of research within a separate discipline. Secondly, this practice, if studied within the framework of counselogy, can be examined in terms of its micro-, meso- and macro-levels. And, thirdly, although counselling practices are diverse and expand at all three levels for different reasons, counselling constitutive features remain the same. Classified in nine points, they define the aim of counselling, the methods applied in counselling and the socio-cultural contexts in which counselling is implemented.

Keywords

PL

poradnictwo jako działanie doradcy; poradnictwo jako relacja; radzenie sobie; poradnictwo jako działalność instytucji; poradnictwo jako proces życia społecznego

EN

counselling as a counsellor's action; counselling as a relation; counselling as an institutional activity; counselling as a process of social life; coping

• Publisher: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
• Journal: Edukacja Dorosłych
• Year: 2016
• Volume: 1(74)
• Pages: 135-150

Contributors

author

Kargulowa Alicja

• Dolnośląska Szkoła Wyższa Wydział Nauk Pedagogicznych

References

• Alheit P. (2011) Podejścia biograficzne do całożyciowego uczenia się, ”Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3(55).s. 7-21.
• Bilon A. (2010) Poradoznawstwo wobec ogólnej refleksji nad poradnictwie. „Edukacja Dorosłych”, nr 1(62), s. 55-75.
• Bilon A., Kargul J. (2012) Społeczno-kulturowe konteksty definiowania roli doradcy”/”Socio-Cultural Contexts for Defining the Role of Counsellors. „Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy” , s. 85-109/265-287.
• Bilon A., (2014), Rola doradców kariery w Holandii z perspektywy teorii strukturacji, „Dyskursy Młodych Andragogów” nr 15, s. 129-139.
• Brammer L.M., (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. tłum. J. Mieścicki, M. Żardecka. Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne.
• Castells M. (2008) Społeczeństwo sieci, przekład Zespół, red. Nauk. M. Marody. Warszawa, Wyd. Nauk. PWN.
• Ciampa D. (2007) Sztuka znajdowania dobrych doradców. O czym nie mówią konsultanci.Gliwice: Wydawnictwo Helion.
• Collins S., Arthur N., Brown C., Kennedy B. (2013) Opinie doradców i opiekunów praktyk na temat kształcenia w obszarze wielokulturowości i sprawiedliwości społecznej /Counsellor and Supervisor Views of Multicultural and Social Justice Educiational. „Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy”, s. 109-126/279-295.
• Czerkawska, A., (2009). Strefa cienia w pracy doradcy. [w:] Podstawy pomocy psychologiczno–pedagogicznej, A. Czerkawska (red.), Wrocław: Wyd. Nauk. DSW, s. 34-47.
• Czerkawska A. (2013) Poradnictwo egzystencjalne. Wrocław: Wyd. Nauk. DSW.
• Czerniawska, O., (1977). Poradnictwo jako wzmacnianie środowiska wychowawczego. Warszawa: Instytut Wydawniczy CRZZ.
• Czerniawska, O., (1980). Poradnictwo wychowawcze dla dorosłych. w: A. Kargulowa, M. Jędrzejczak (red.) Rola poradnictwa i doradztwa w optymalizowaniu rozwoju osobowości i podnoszeniu kultury pedagogicznej społeczeństwa, AUW no 608. Wrocław: Wyd. UWr. s. 195-207.
• Czerniawska, O., (1990). Koncepcja orientacji szkolnej i poradnictwa zawodowego Geneviéve Latreille. w: A. Kargulowa (red.) Poradnictwo wobec złożoności problemów człowieka i świata. Vol. I. AUW no 1249. Wrocław: Wyd. UWr. s. 319-329.
• Dębska, E., (2010). Mentor, coach, facylitator – trzy role doradcy zawodowego, „Edukacja Dorosłych” nr 1(62), s. 77-89.
• Di Fabio A. (2014a) Poradnictwo kariery i psychologia pozytywna w XXI wieku. Nowe konstrukty i sposoby oceny skuteczności działań doradczych”/”Career counselling and positive psychology in the 21st. Century: New constructs and measures for evaluating the effrctiveness of intervention. “Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy”, s. 13-40/193-213.
• Di Fabio A. (2014b) Intrapreneurial self-capital: a new construct for the 21st century, “Journal of Employment Counseling”, Vol. 51. s. 98-111.
• Dragon A., (2014) Proces mediacji w perspektywie poradoznawczej/ The mediation process: A counselling studies perspective. “Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy” Vol. 4, s. 131-143/305-318.
• Drabik-Podgórna, V., (2005). Innowacja edukacyjna. Aplikacja rozwiązań francuskich w polskim poradnictwie zawodowym. Kraków: Impuls.
• Drabik-Podgórna V. (2007) Poradnictwo w perspektywie dialogicznej – od poradnictwa dialogowego do dialogiki poradnictwa, w: Poradnictwo między etyką a techniką, V. Drabik-Podgórna (red.), Kraków, Impuls. s.105-115.
• Drabik-Podgórna V. (2009) Poradnictwo w perspektywie personalizmu dialogicznego, w: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.), Warszawa, Wyd. Nauk. PWN.s.103-124.
• Drabik-Podgórna V. (2013) Myśleć jak poradoznawca /Thinking like a counsellogist. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, s. 11-14/187-190.
• Duarte M.E. (2014) Poradnictwo w konstruowaniu życia. Cele, procesy, instrumenty”./”Life-designing: Objectives, processes, instrumens. “Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy”, s. 41-58/214-230.
• Egan G. (2002). Kompetentne pomaganie. Model pomocy oparty na procesie rozwiązywania problemów. tłum. J. Gilewicz, E. Lipska, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
• Foucault M. (1998) Nadzorować i karać. Narodziny więzienia. tłum. T. Komendant, Warszawa: Fundacja Altheia.
• Guichard, J., (2001), Procesualne ramy i formy tożsamości a praktyka poradnicza, w: Podejmowanie decyzji zawodowych przez młodzież i osoby dorosłe w nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, B. Wojtasik (red.), Wrocław – Radom, Instytut Technologii Eksploatacji. s. 87-96.
• Kargulowa A. (2013) (Trans)formacja struktur doświadczenia, wiedzy, działania w sytuacji poradniczej. „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 2013, nr 1(61), s. 59-73.
• Kargulowa, A., (2004-2011). O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Kargulowa A.,( 2014) Counseling situation and its ambiguities /Lo stato del counseling e le sue ambiguità, “Counseling Giornale Italiano di Ricerca e Applicazioni”, no 2. s. 121-132.
• Kargulowa A., (2016) Discourses of Counsellogy: Toward an Anthropology of Counselling. Kraków: Societas Vistulana.
• Kargul, J., (1985). “Kilka uwag o niebezpieczeństwach poradnictwa,” in: A. Kargulowa, M. Jędrzejczak (eds.), Teoretyczne i metodologiczne problemy poradoznawstwa. Wrocław: Wyd. UWr. s. 109-115.
• Kargul J., (2016) Kulturowe konteksty organizacji poradnictwa. (w:) B-J. Ertelt, J. Górna, D. Kukla (red.) Wybrane aspekty doradztwa zawodowego na przestrzeni życia człowieka. Częstochowa, Wydawnictwo im. S. Pobiańskiego AJD w Częstochowie,. s. 29-41.
• Kłodkowska, J., (2014). Radzenie sobie pracowników ze zmianami w organizacji. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSW. s. 121-132.
• Krzysztofik J., Walulik A. (2016) Między ignorancją a eksperskością. Edukacja religijna w kształtowaniu codzienności dorosłych. Gliwice, Wydawnictwo Helios.
• Kukołowicz, T., (1985). “Podstawy teoretyczne parafialnego poradnictwa rodzinnego,” in: A. Kargulowa, M. Jędrzejczak (eds.), Teoretyczne i metodologiczne problemy poradoznawstwa. Wrocław: Wyd. UWr. pp. 131-139.
• Lash S. (2009) Refleksyjność i jej sobowtóry: struktura, estetyka, wspólnota, w: U. Beck, A. Giddens, S. Lash Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności, tłum. J. Konieczny, Warszawa, Wyd. Nauk. PWN. s. 145-221.
• Latour B. (2011) Nigdy nie byliśmy nowocześni. Studium z antropologii symetrycznej, tłum. M. Gulda, Warszawa, Oficyna Naukowa.
• Mielczarek M. (2009) Władza doradcy w relacjach z radzącym się, w: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.), Warszawa, Wyd. Nauk. PWN s. 352-369
• Mielczarek M. (2015) Inspiracje teorią Pierre’a Bourdieu w poradoznawstwie. „Edukacja Dorosłych”, nr 1(75), s. 55-68.
• Minta J., (2012) Od autora do aktora. Wspieranie młodzieży w konstruowaniu własnej kariery, Warszawa: Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej.
• Peavy R. V. (2014) Poradnictwo socjodynamiczne. Praktyczne podejście do nadawania znaczeń. Bielsko-Biała: Taos Institute.
• Plant P. (2003) Green Guidance: Fringe Focus. W: E. Kalinowska, A. Kargulowa, B. Wojtasik (red.) Counsellor, profession, passion, calling?. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP, s.124-128.
• Potulicka, E., Rutkowiak, J., (2012). Neoliberalne uwikłania edukacji. Kraków: Impuls.
• Prof. Jeanowi Guichardowi w odpowiedzi /Response to Professor Jean Guichard (2013) Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, s. 17-41/193-216.
• Ricoeur, P., (2003), O sobie samym jako innym, przełożył B. Chełstowski, Warszawa, Wyd. Nauk. PWN.
• Rifkin J., (2003) Wiek dostępu. Nowa kultura hiperkapitalizmu, w której płaci się za każdą chwilę życia, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie. Tłum. E. Kania.
• Savickas M.L. (2011) Constructing careers: Actor, Agent, Author, “Journal of Employment counselling” , No. 48, Issue 4, December s. 179-181.
• Schutz A., (1984) Potoczna i naukowa interpretacja ludzkiego działania, (w:) Kryzys i schizma. Red. E. Mokrzycki, Warszawa, PIW. s. 137-192.
• Siarkiewicz E. (2010a) Przesłonięte obszary poradnictwa. Realia – iluzje – ambiwalencje, Zielona Góra, Oficyna Wyd. UZ.
• Siarkiewicz E. (2010) Poradnictwo perfomatywne i inne formy pomocy w zdarzeniach krytycznych i doświadczeniach granicznych, w: Dyskursy młodych andragogów 11, M. Olejarz (red.), Zielona Góra, Wyd. UZ.s.167-183.
• Siarkiewicz E. (2014) Moc słowa. Możliwości identyfikowania wypowiedzi performatywnych w poradniczych praktykach/Performative Utterances in Counselling Practice. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, s. 59-71/231-244.
• Skałbania, B., (2012). Instytucjonalne poradnictwo pedagogiczne okresu przemian. Kontynuacja i zmiany, Radom, Zakład Poligraficzny Politechniki Radomskiej.
• Skałbania, B (2015) Poradnia psychologiczno-pedagogiczna w środowisku lokalnym. Analiza poradniczej praktyki. Warszawa: Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka.
• Słowik A. (2012) „Mapowanie przestrzeni życiowej” – narzędziem pracy doradcy międzykulturowego. Refleksje nad autorskimi warsztatami przeprowadzonymi w Grecji i na Węgrzech, „Dyskursy Młodych Andragogów” nr 13. s. 223-239.
• Straś-Romanowska M. (2009) Doświadczenia graniczne w rozwoju poradnictwa: wyzwanie dla poradnictwa, w: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.) Warszawa, Wyd. Nauk. PWN. s. 65- 84.
• Szumigraj M. (1998) Poradnictwo jako subtelne narzędzie sprawowania władzy. W: B.Wojtasik (red.), Z podstaw poradoznawstwa. Zeszyt 2. Wrocław: Wyd. UWr. s. 21-32.
• Szumigraj M. (2007) W imię czyjego dobra? Czyli o misji poradnictwa kariery. W: V. Drabik-Podgórna (red. ) Poradnictwo między etyką i techniką, , Kraków: Impuls, s. 149-164.
• Szumigraj M. (2009) O problemie w poradnictwie, w: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.), Warszawa, Wyd. Nauk. PWN. s.173-198.
• Teusz G. (2009) Poradnictwo biograficzne w aspekcie krytycznych wydarzeń życiowych,. W: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.), Warszawa, Wyd. Nauk. PWN. s. 85-102.
• Trębińska-Szumigraj E. (2015) Podróż do miasta, którego nie ma. W: E. Woźnicka (red.) Oświata dorosłych. Inspiracje i wyzwania. Tom dedykowany prof. Oldze Czerniawskiej w 85 rocznicę urodzin. Warszawa-Łódź, Wyd. AH-E w Łodzi, s.213-221.
• Walulik A. (2009) Korespondencyjny Kurs Biblijny – forma poradnictwa egzystencjalnego.(w;) D. Zielińska-Pękał (red.) Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców. Zielona Góra, Oficyna Wydawnicza UZ, s. 79-97.
• Wojtasik, B., (1993). Wybór doradcy zawodu przez młodzież rodziców i nauczycieli. Wrocław: CDN.
• Wojtasik B. (2009) Sytuacja poradnicza – między rytuałem interakcyjnym a prawdziwym spotkaniem, w: Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, A. Kargulowa (red.), Warszawa Wyd. Nauk. PWN. s.199-216.
• Zielińska-Pękał D. (2007) Od wirtualnego „realis” do „symulakrum”. O historii pewnego zniewolenia, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3(38). s. 37-54.
• Zierkiewicz, E., (2004). Poradnik – oferta wirtualnej pomocy?. Kraków: Impuls.
• Zierkiewicz, E., (2009). “Feministyczna krytyka poradnictwa,” w: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo - kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN. s. 333-357.