Figures et jeux de langage chez Montaigne

• Authors: Margolin, Jean-Claude

Title variants

FR

Figury stylistyczne i gry słowne w dziele Montaigne'a

Abstracts

PL

Montaigne, będąc praktykiem i teoretykiem języka, napotyka w swym tworzeniu na figury retoryczne i gry słowne. Wprawdzie potępiał zawsze nadmierną ozdobność i sztuczną retorykę, ale był zwolennikiem sztuki przekonywania w sposób naturalny. Za wielkimi humanistami europejskimi, będąc szczególnie przywiązany do dzieła Erazma, doprowadził dialog do perfekcji. Wśród figur retorycznych i tropów faworyzowanych i używanych najczęściej przez autora "Prób" pierwsze miejsce zajmuje metafora, która staje się coraz dłuższa, pogłębiona i rozgałęziona. Metafory stosowane przez Montaigne'a są integralną częścią jego sztuki przekonywania. Retoryka Montaigne'a nie mogłaby ograniczyć się do skończonej liczby figur stylistycznych i form, wśród których poczesne miejsce zajmuje dialog, sztuka pisania listów i metafora, mnożą się one i wykwitają pod piórem tego wielkiego stylisty. Jest bardzo przywiązany do żywego słowa i w jego dziele liczne są wolne gry językowe, zgodne z jego poczuciem humoru i niestałymi nastrojami. Bawiąc się słowami, odkrywał sekretne korzenie języka i nieoczekiwane związki łączące znaki dźwiękowe, graficzne i ich znaczenia. Są one szczególnie charakterystyczne dla Księgi III. Montaigne krytykuje wszystkie uogólnienia związane z językiem, aby ochronić wolność człowieka, gdyż język jest sposobem indywidualizacji ludzi. Jedyną regułą lingwistyczną Montaigne'a jest poszukiwanie Języka "lepiej dostosowanego do rzeczy" (Faucault).

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
• Year: 1982
• Volume: 8

Dates

published

1982

Contributors

author

Margolin, Jean-Claude

other

Centre d'Etudes Supérieures de la Renaissance

Identifiers

URI

http://hdl.handle.net/11089/11973