Поворот в международных отношениях в 1933 г. и советская политика безопасности

• Authors: Rosenfeld, Günter

Title variants

Zwrot w stosunkach międzynarodowych w 1933 r. i radziecka polityka bezpieczeństwa

Abstracts

PL

W artykule autor omawia działania dyplomacji radzieckiej w nowej sytuacji zaistniałej w stosunkach międzynarodowych po dojściu faszyzmu hitlerowskiego do władzy. W pierwszych miesiącach po zdobyciu fotela kanclerskiego przez Hitlera Moskwa nie dawała żadnych powodów do zmiany kursu polityki zagranicznej Berlina wobec ZSRR, mimo widocznych antyradzieckich akcentów i demonstracji politycznej ze strony Niemiec. Zmianę kursu polityki zagranicznej wobec Niemiec ogłosił Stalin dopiero na XVII Zjeździe WKP(b) w styczniu 1934 r. wychodząc z założenia, iż nowa polityka zagraniczna Niemiec rzeczywiście zagraża Związkowi Radzieckiemu. Tematem nr 1 nowej radzieckiej strategii było podejmowanie akcji na rzecz utrzymania systemu wersalskiego, co było przekreśleniem dotychczas lansowanej tezy o „grabieżczym pokoju wersalskim". W związku z tym nowego wymiaru nabrał problem tzw. „Wschodniego Locarno”. Następnie autor omawia m. in. próby współpracy ZSRR z Polską i Francją, inicjatywę podpisania paktu zbiorowego bezpieczeństwa w rejonie Oceanu Spokojnego i nawiązanie stosunków dyplomatycznych między USA a ZSRR. Przedstawia materiały z których wynika, że np. Niemcy już w końcu 1933 r. dążyły do zawarcia sojuszu z Anglią, aby „urzeczywistnić grabieżcze plany we Wschodniej Europie”. Zdaniem autora wtedy to zapoczątkowano proces, który doprowadził do polityki monachijskiej.

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
• Year: 1994
• Volume: 51

Dates

published

1994

Contributors

author

Rosenfeld, Günter

Identifiers

URI

http://hdl.handle.net/11089/13120