PL
Artykuł omawia wydany w 1985 r. tom wierszy angielskiego poety Christophera Reida, zatytułowany Katerina Brac. Jest to zbiór rzekomych przekładów poezji fikcyjnej poetki, Kateriny Brac, piszącej w jednym z języków wschodnioeuropejskich. Wiersze zawarte w tym tomie, reprezentujące lirykę roli, zostały przedstawione w kontekście poetyki szkoły Marsjan, do której jest zaliczany Reid, a także na Ue ogólnego zainteresowania poezją krajów Europy Wschodniej, jakie da się od dłuższego już czasu zauważyć wśród poetów, krytyków i wydawców brytyjskich (Alfred Alvarez, Ted Hughes, Seamus Heaney i inni). Autor wysoko cenionych przez angielską krytykę wierszy z tomu Katerina Brac, których głównym tematem jest istota przekładu poetyckiego, proponuje oryginalną grę literacką ze stereotypem poezji kobiecej i poezji wschodnioeuropejskiej, zadając szereg pytań na temat statusu przekładu poetyckiego, roli tłumacza w kreowaniu obrazu poezji i obrazu poety, elementu obcości w języku przekładu oraz zagadnienia nieprzekładalności tradycji, konwencji i doświadczeń kulturowych.