PL
Artykuł omawia fragmentaryczny blok bazaltowy o przekroju prostokątnym, odkryty podczas prospekcji archeologicznej na et-Tell - tellu identyfikowanym z biblijną Betsaidą. Fragment ten, interpretowany jako nadproże, ma wymiary: długość wahającą się pomiędzy 105,5 cm a 83 cm, wysokość wahającą się w granicach od 38 cm do 36,6 cm, głębokość wahającą się w granicach od 46 cm do 36,5 cm. Zabytek jest dobrze zachowany; dekorację strony przedniej stanowi motyw krzyżującego się meandra z wypełnieniem rozetowym. Dekoracja jest staranna, relief płytki. Artysta-kamieniarz w celu uzyskania chropowatej faktury posługiwał się drobno kalibrowaną gradziną i groszkownikiem. Na podstawie analizy ikonograficznej, analizy stylu oraz analizy porównawczej autorka datuje zabytek na okres panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, ukazując jego związki kulturowe ze sztuką okresu Augusta. Następnie rozpatrywany motyw zestawia z podobnymi motywami występującymi w zdobnictwie architektury bazaltowej Hauranu i Wzgórz Golan oraz na zabytkach architektury wapiennej Galilei. Ukazuje także wędrówkę motywu zdobniczego oraz wędrówkę samego zabytku, w sensie dosłownym, jako konkretnego obiektu użytkowanego na przestrzeni wieków.