God as a source of the power of blessing. The biblical bases and meaning in priesthood’s ministry

• Authors: Mielnik, Krzysztof

Title variants

EN

Bóg jako źródło mocy błogosławieństwa. Biblijne podstawy i znaczenie w posłudze kapłańskiej

Abstracts

EN

The Latin term benedicere means “to speak about someone good, to praise, to thank, to wish somebody’s well, to greet, to call upon the kindness of man and God”. The blessing is related to the gifts of God which He gives to a human. The Creator in Adam and Eve delivers His blessing to all human mankind. It is a blessing of life and fertility. A man can give this God’s grace to his descendants. It is seen in the history of Israel where the blessing received by Abraham moves to his descendants. Transmitting the God’s blessing starts to be a priestly ministry from the Aaron’s and his sons becoming as Old Covenant’s priests. Jesus Christ is the One and Only Priest who in perfection realises and passes the blessing. We see it in His teaching and mission. He includes the Apostles in this mission and they continue His work and passing the ministry to successors. God’s blessing is being passed in sacraments, especially in Eucharist and Sacrament of Penance and Reconciliation. Blessing as a priestly ministry can be seen during all liturgical year when the priest blesses people and different things and subjects. A priest is a “blessing man” who as a „second Christ” becomes a bridge for human to come to God and by his service brings God to a man.

PL

Łaciński termin benedicere oznacza „mówić o kimś dobrze, życzyć dobra, przyzywać łaskawości człowieka i Boga”. Błogosławieństwo odnosi się również do darów Boga, jakie daje On człowiekowi. Stwórca w Adamie i Ewie udziela błogosławieństwa całemu rodzajowi ludzkiemu. Jest to błogosławieństwo życia i płodności. Tę Bożą łaskę człowiek może przekazywać swoim potomkom. Widać to w dziejach Izraela, gdzie błogosławieństwo, które otrzymuje Abraham przechodzi na jego potomków. Od wyboru Aarona i jego synów na kapłanów Starego Przymierza, przekazywanie Bożego błogosławieństwa staje się funkcją kapłańską. Jedynym kapłanem jest Jezus Chrystus, który w sposób doskonały urzeczywistnia i przekazuje błogosławieństwo. Widać to w jego nauczaniu i misji. W tę misję włącza apostołów, którzy kontynuują Jego dzieło i przekazują posługiwanie swoim następcą. Boże błogosławieństwo przekazywane jest w sakramentach, szczególnie w Eucharystii oraz sakramencie pokuty i pojednania. Funkcję kapłańską, jaką jest błogosławienie, widać w trakcie całego roku liturgicznego, kiedy kapłan błogosławi ludzi i różne przedmioty. Kapłan to człowiek błogosławiący, który jako „drugi Chrystus” staje się pomostem dla człowieka w dotarciu do Boga i jednocześnie swoją posługą przybliża Boga człowiekowi.

Keywords

EN

God; Jesus; Holy Spirit; blessing; to bless; sacraments; priesthood; priest; Bóg; Jezus; Duch Święty; błogosławieństwo; błogosławić; sakramenty; kapłaństwo; kapłan

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
• Journal: Rocznik Teologii Katolickiej
• Year: 2017
• Volume: 16
• Issue: 3

Dates

published

2017

Contributors

author

Mielnik, Krzysztof

References

• Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, wydanie piąte, Pallottinum Poznań 2000.
• Katechizm Kościoła Katolickiego, Wydanie II, Pallottinum Poznań 2012.
• Achtemeier P. J., Błogosławieństwa, in: P. J. Achtemeier (ed.), Encyklopedia biblijna, „Vocatio” Warszawa 2004.
• Bendowska M., Żydowski Instytut Historyczny, http://www.jhi.pl/psj/Blogoslawienstwo_kaplanskie (16.10.2017).
• Benedictus PP. XVI, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański. Na drogach dialogu, rozumienia i pojednania, 1.1.2013, „L’Osservatore Romano” wyd. Pol. 34(2013) nr 2.
• Chrostowski W., Pięcioksiąg czyli Tora Mojżesza, Skrypt dla studentów II roku teologii ogólnej i turystyki krajów biblijnych WT UKSW, Warszawa 2007.
• George A., Kapłaństwo, in: X. Leon-Dufour (red.), Słownik Teologii Biblijnej, Pallottinum Poznań 1994.
• Grabner-Haider A., Błogosławieństwa, in: A. Grabner-Haider (ed.), Praktyczny słownik biblijny, PAX Warszawa 1994.
• Guillet J., Błogosławieństwo, in: X. Leon-Dufour (red.), Słownik Teologii Biblijnej, Pallottinum Poznań 1994.
• Jaklewicz T., Błogosławcie!, “Gość Niedzielny” 02/2013.
• Jan Paweł PP. II, List Apostolski Ordinatio Sacerdotalis, in: Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Księgarnia św. Wojciecha Poznań 2007.
• Minear P. S., Błogosławieństwo, in: B. M. Metzger, M. D. Coogan, Słownik wiedzy biblijnej, „Vocatio” Warszawa 2004.
• Pius PP. XI, Litterae encyclicae Ad catholici sacerdotii, 20.12.1935, AAS 28 (1936), pp. 5-53, tekst polski: „Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie” 26 (1936) nr 1.
• Romaniuk K., Błogosławieństwa Ewangeliczne, in: F. Gryglewicz (red.), Encyklopedia Katolicka, vol. II, Towarzystwo Naukowe KUL Lublin 1995.
• Schenk W., Błogosławieństwo, in: F. Gryglewicz (ed.), Encyklopedia Katolicka, vol. II, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1995.
• Stachowiak L., Błogosławieństwo, in: F. Gryglewicz (ed.), Encyklopedia Katolicka, vol. II, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1995.
• Staniek E., Uwierzyć w Kościół, http://mateusz.pl/ksiazki/es-uwk/esuwk_ii_05.htm, 16.10.2017.
• Szkiłądź H., Błogosławić, Słownik Języka Polskiego, vol. I, PWN Warszawa 1995.
• Szczerba D., Praktyczny Leksykon Modlitwy, Wydawnictwo M, Kraków 2007.
• Witczyk H., Błogosławieństwo wiary, Jedność, Kielce 2015.
• Witko J., Moc błogosławieństw, “Przewodnik Katolicki” 52/2014.

Identifiers

URI

http://hdl.handle.net/11320/6197

DOI

10.15290/rtk.2017.16.3.02