PL
Niekwestionowana więź ikony i prawdy aktualizuje problem poznania absolutnego. Poznanie to przebiega procesualnie w oparciu o doświadczenie estetyczne i religijne uruchamiając kategorię obecności jako konieczną do poszerzania możliwości poznania przestrzeni transcendentnych i sakralnych zarazem. Więzi ikony i słowa, ikony i obrazu, ikony i dźwięku, ikony i prawdy wyznaczają metafizyczne i meta racjonalne tory poznania, które stanowić mogą argument kalokagatyczny na istnienie Boga i kształtować poznanie najwyższe – absolutne. Poznanie ikoniczne jako poznanie absolutne wpisuje się tym samym w filozofię mądrościową i może spełniać funkcję fundamentalną dla kształtowania humanistyki obecności.