PL
Celem pracy jest przedstawienie sylwetek i dorobku naukowego dwóch wybitnych uczonych Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Nosząca od 2010 r. nazwę Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego uczelnia, powstała w 1948 r. (jako Akademia Lekarska) z myślą o wykształceniu kadry lekarskiej dla odzyskanych przez Polskę po II wojnie światowej ziem Pomorza Zachodniego. Miasto nie miało właściwie tradycji akademickich. W okresie przedwojennym w należącym do Rzeszy Niemieckiej Szczecinie nie było żadnej szkoły wyższej. W 1947 r. powstały tu Wyższa Szkoła Handlowa oraz Szkoła Inżynierska, późniejsza Politechnika, a następnie także inne uczelnie o profilu zawodowym: Wyższa Szkoła Morska, Wyższa Szkoła Rolnicza oraz Wyższa Szkoła Pedagogiczna. Na podstawie wydawnictw okolicznościowych, artykułów prasowych, notatek i wspomnień osobistych autora, przedstawiono dwóch zasłużonych profesorów Pomorskiej Akademii Medycznej: Bogusława Halikowskiego (1914-2004) i Zygmunta Machoya (1924-2018). Byli aktywni zawodowo w prawie identycznym czasie, ponadto łączyło ich zamieszkiwanie w Szczecinie, a także praca na tej samej uczelni, talenty dydaktyczne, zbliżone i szerokie zainteresowania naukowe, członkostwo Polskiej Akademii Nauk oraz fakt, że obaj w większym lub mniejszym zakresie zajmowali się zagadnieniami biochemicznymi. Byli znakomitymi przyrodnikami i rzecznikami ekologii. To pozwalało na holistyczne, całościowe rozpatrywanie problemów zdrowotnych, a także inspirowało do podejmowania innowacyjnych rozwiązań praktycznych. Halikowski kładł nacisk na edukację zdrowotną rodziców i nauczycieli, wprowadził tzw. „kroplówki celowane” w zaburzeniach metabolicznych u dzieci. Machoy zajmował się prospektywną analizą zawartości fluoru w płynach ustrojowych i kościach pracowników zakładów przemysłowych, co ułatwiało ocenę narażenia zawodowego. Cechami charakteru obu naukowców były: skromność, rzetelność w wykonywaniu podejmowanych zadań a także osobista wzajemna sympatia. Halikowski pochodził z Lwowa, gdzie był uczniem słynnego Jakuba Parnasa, Machoy zdobywał doświadczenie pod kierunkiem profesora Zdzisława Stolzmanna, współzałożyciela Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, oraz przyjaźnił się ze znanym badaczem gdańskim Mariuszem Żydowo. Halikowski był potem cenionym pediatrą i neurologiem dziecięcym, kierownikiem klinik pediatrycznych w Gdańsku, Krakowie i Szczecinie, przewodniczącym krajowego Komitetu Rozwoju Człowieka, członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Machoy, chemik po Uniwersytecie Poznańskim, kierował Zakładem Chemii Fizjologicznej PAM, był prodziekanem, a w latach 1984-1987 dziekanem I Wydziału Lekarskiego, z czasem doktorem honoris causa PAM, prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Fluorem (ISFR), poza tym – co ciekawe – zasłużonym historykiem medycyny.
EN
This article focused on the distinguished and deserved Polish scholars, Bogusław Halikowski (1914-2004) and Zygmunt Machoy (1924-2018). They worked at the Pomeranian Medical Academy in Szczecin (PAM). Prof. Bogusław Halikowski was an excellent doctor and pediatrician. As a student and young physician, he worked under Jakub Parnas, the famous biochemist and the head of the Department of Physiological Chemistry of the Jan Kazimierz University of in Lvov. During the Second World War he lost his left hand. In the 1950s, he directed the Pediatric Clinic in Gdańsk, then in Kraków, and finally in Szczecin. He was a visiting professor at foreign universities, a member of international scientific societies. He introduced so-called dripers targeted to compensate for osmotic and electrolyte disturbances. Prof. Zygmunt Machoy was a chemist who graduated from the University of Poznań. In the 1970s, he took the position of head of the Department of Physiological Chemistry, then the Department of Biochemistry. He was also a vice-dean, then a dean of the Faculty of Medicine of PAM. He managed the Doctoral Collage there. As a scholar he was involved in the study of metabolic oxidative-reduction processes. He conducted research on fluoride and was president of International Society for Fuoride Research (ISFR). He wrote some papers on the history of medicine. He received the title of doctor honoris causa of his University. Both scholars worked in Szczecin, were outstanding erudite figures, humanists, and researchers. They were skilled teachers and pro-ecology activists. They approached health and disease in a holistic way. Both were members of the Polish Academy of Sciences.