EN
Digital technologies profoundly influenced social and economic realities, making the world more difficult to govern. These changes reached public administration, including the New Public Management (NPM), a bureaucratic model that evolved from both the new institutional economics and the notion of managerialism, and has been gaining traction in developed countries since the beginning of the 1980s. NPM, which has been based on managerialism, decentralization, de-bureaucratization, privatization and a reduction of size and scope of the administration, passed its peak in the mid-2000s. States have been undergoing a ‘hollowing out’ process, losing their role of provider of public services and causing increasing citizens’ discontent as the NPM has been failing to deliver results. This has coincided with the accelerating development of the notion of governance (Polish: współzarządzanie), a model based on power-sharing and the participation of citizens in the co-creation of institutional order and co-design of public services. Such governance, however difficult it may be to define clearly, has, in contrast to NPM, taken into account social phenomena that traditional examinations of government and public administration have overlooked. This article points out that the transformational role of the internet had a fundamental impact on the relations between governmental institutions and citizens. The internet has accordingly paved the way for the emergence of a new public administration model: Digital Era Governance (DEG) in which digital technologies are in the center of governments’ organizational structures. As simple digitization of bureaucratic proceedings has no longer been delivering recognizable results, DEG embraces the permeation of government by the culture of internet. The key features of the Digital Era Governance and its more advanced version – Essentially Digital Governance (EDGE) are reintegration (referring to the architecture of state administration), need-based holism (focusing on citizens’ needs) and digitization changes (concerning cultural, social and technological adaptation). DEG and EDGE both challenge public administration, requiring its internal and external opening, and lead to an administrative set-up characterized by simplification, automation of daily bureaucratic work and flexibility in delivering services. While the NPM model still remains strong in many countries, its impact is diminishing and alternative scenarios can be drawn concerning how DEG and EDGE will be entering the practice of government and public administration in the years to come.
PL
Technologie ccyfrowe wywarły znaczny wpływ na realia społeczne i ekonomiczne, czyniąc rządzenie jeszcze trudniejszym niż dotychczas. Zmiany te wpłynęły również na administrację publiczna, w tym na New Public Management (NPM, Nowe Zarządzanie Publiczne), model zarządzania publicznego który powstał na bazie nowej ekonomii instytucjonalnej i menedżeryzmu, i który szybko rozwijał się w krajach rozwiniętych od początku lat 80. XX wieku. Nowe Zarządzanie Publiczne, które oparte było na ograniczeniu rozmiarów i zakresu działania administracji, menedżeryzmie, decentralizacji, odbiurokratyzowaniu i prywatyzacji usług publicznych osiągnęło szczyt swojego rozwoju w połowie lat 2000. Państwa zaczęły doświadczać zjawiska „wypłukiwania” kompetencji, tracąc rolę dostarczyciela usług publicznych, co wywoływało społeczne niezadowolenie, podczas gdy NPM traciło pozycję efektywnego modelu zarządzania publicznego. Zjawisko to zbiegło się w czasie z rozwojem governance (współzarządzania), modelu opartego na włączaniu obywateli we współtworzenie porządku instytucjonalnego i usług publicznych. Jakkolwiek pojęcie governance jest trudne do precyzyjnego zdefiniowania, obejmuje ono, w przeciwieństwie do NPM, zjawiska społeczne, których tradycyjne sposoby badania zarządzania publicznego i administracji publicznej nie biorą pod uwagę. Poniższy artykuł opisuje, jak transformacyjny efekt internetu wpłynął w sposób fundamentalny na relacje pomiędzy instytucjami publicznymi a obywatelami. Efekt ten utorował również drogę do rozwinięcia się modelu Digitial Era Governance (DEG, Współzarządzania Ery Cyfrowej), w którym technologie znalazły się w centrum rządowych struktur zarządczych. Podczas gdy prosta cyfryzacja dotychczasowych usług publicznych przestała przynosić zauważalne efekty, model DEG zawiera nie tylko narzędzia cyfrowe, ale też funkcjonuje w zgodzie z kulturowymi zmianami jakie niesie internet. Kluczowymi cechami modelu DEG i jego bardziej zaawansowanej wersji EDGE (Essentially Digital Governance) są reintegracja (odnosząca się do konstrukcji administracji publicznej), zorientowanie na potrzeby odbiorców usług i zmiany cyfrowe (obejmujące adaptację technologiczną, społeczną i kulturową zmian cyfrowych). Tak DEG i EDGE podają w wątpliwość dotychczasowy sposób działania administracji publicznej, wytwarzając presję na jej wewnętrzne i zewnętrzne otwarcie w kierunku uproszczenia, automatyzacji codziennej pracy administracji i elastyczności w dostarczaniu usług publicznych. Podczas gdy model NPM nadal odgrywa istotną rolę w praktyce zarządzania publicznego, w wielu krajach, jego znaczenie maleje i wejście DEG i EDGE do praktyki zarządzaniu publicznego można widzieć w najbliższych latach w kilku scenariuszach.