PL
Celem artykułu jest umiejscowienie filozoficznej refleksji Friedricha Hölderlina względem istotnego w klasycznej filozofii niemieckiej problemu relacji między obiektywną przyrodą/naturą a subiektywną wolnością. W pierwszej części wskazuję na zależność refleksji teoretycznej Hölderlina od ówczesnej sytuacji w filozofii niemieckiej. W drugiej zaś podejmuję się rekonstrukcji problemu dualizmu między przyrodą/naturą a wolnością w Krytykach Kanta, wczesnej teorii wiedzy Fichtego oraz wczesnych pismach Schellinga. Przedstawiam przy tym związane z propozycjami dwóch ostatnich myślicieli ograniczenia, które w swojej refleksji próbuje przekroczyć Hölderlin. Trzecia część tekstu zawiera szczegółową analizę trzech wczesnych tekstów filozofa, napisanych w latach 1794–1795, na których podstawie wskazuję na rozwój myśli ich autora od problematyki filozofii praktycznej ku ontologii przyrody/natury. Powiązanie ze sobą tych dwóch porządków w monistyczną koncepcję filozofii dostępnej estetycznemu oglądowi intelektualnemu jest oryginalnym wkładem Hölderlina w klasyczną filozofię niemiecką, rozwijającą się potem pod jego silnym wpływem.
EN
The aim of this article is to place the philosophical thought of Friedrich Hölderlin in relation to an essential problem of classical German philosophy – namely that of the relation between objective nature and subjective freedom. In the first part of the article, I note the reliance of Hölderlin philosophical thought on the context of the German philosophical situation contemporary to him. In the second part, I attempt to reconstruct the problem of dualism between nature and freedom in Kant’s Critiques, Fichte’s early theory of knowledge and Schelling’s early writings. Subsequently, I present the limitations connected to the latter two thinkers proposed solutions to the problem, which Hölderlin attempts to overcome in his own thought. The third part consists of a detailed analysis of three early texts by the philosopher, written in the years 1794–1795, on the basis of which i point at the development of their author’s thought from the problematic of practical philosophy towards an ontology of nature. Relating those two orders within a monistic concept of philosophy, which is accessible only through aesthetic intellectual intuition is Hölderlin’s original input into classical German philosophy, profoundly influencing its later development.