PL
Przyjaźń Alfreda Gawrońskiego i Zygmunta Kubiaka była takim rodzajem sympatii i ufności, który rodzi się ze wspólnej fascynacji jednym zjawiskiem – w tym przypadku przywiązanie miało swe źródło w zauroczeniu antyczną poezją, zwłaszcza Gilgameszem i Homerem. Obok zamiłowania do starożytnych eposów, Gawrońskiego i Kubiaka łączył szczególny szacunek dla języka jako tworzywa sztuki poetyckiej i narzędzia precyzyjnych teorii naukowych. Filozof, popularyzator oksfordzkiej myśli analitycznej Alfred Gawroński i eseista oraz tłumacz Zygmunt Kubiak sens działalności naukowej i pisarskiej odnajdywali w niekoniunkturalności własnych postaw.
EN
Alfred Gawroński and Zygmunt Kubiak’s friendship was a kind of liking and trust born of common fascination by one phenomenon, in this case rooted in attraction to antique poetry, especially Gilgamesh and Homer. Apart from passion for antique epic stories, Gawroński and Kubiak shared special regard for language as a medium of poetic art and as a tool for scientific theories. Alfred Gawroński – a philosopher, popularizer of Oxford analytic thought, and Zygmunt Kubiak – essayist and translator, both found the point of scholarly and literary activities in their condition-independent attitudes.