PL
Punktem wyjścia artykułu jest filozoficzna propozycja Jacques’a Derridy, który w swoich późnych pismach koncentrował się na pojęciu gościnności jako kategorii rozważanej w dwóch powiązanych ze sobą wymiarach – etycznym i politycznym. Pierwszy z aspektów dotyczy stosunków międzyludzkich, drugi zaś relacji między instytucjami państwowymi a jednostkami. W niniejszym tekście pragnę pokazać, w jaki sposób zasada gościnności została przedstawiona we współczesnym kinie francuskim i transnarodowym w filmach Philippe’a Lioreta, Abdelatiffa Kechiche’a i Akiego Kaurismäkiego, czyli przez reżyserów, którzy starali się pokazać ograniczenia narzucone przez państwo na stosowaną niegdyś w praktyce zasadę.
EN
The starting point for this paper is Jacques Derrida’s philosophical idea developed in his late writings where he focused on the concept of hospitality as a category embracing two dimensions: ethical and political. The former concerns human relationships, while the latter-relations between institutions and individuals. In this paper I wish to show how the principle of hospitality has been presented in contemporary French and transnational cinema, as exemplified by the works of Philippe Lioret, Abdelatiff Kechiche, and Aki Kaurismäki. Their films may serve as a perfect illustration of the limitations imposed by the system on the once familiar principle of hospitality.