Etymologiczne zabawy Juliana Tuwima

• Authors: Urszula Sokólska
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

The article concentrates on the etymological and quasi-etymological considerations of Julian Tuwim, his fascination with Slavism and the future of language and word-formative experiments. Of course, there is no mention here about a program manifesto forming a logically ordered lecture in an academic sense. The linguistic knowledge of the poet “can be recognized” in his opinions appearing in Pegazie dęba or in funny poetical puns and metalinguistic utterances. It must be emphasized that in the writer’s opinion, language is not only a substance used for creation of the literary vision of the world. The artist makes efforts to comprehend the secrets of a language system and even draws conclusions of theoretical nature, turning language into a kind of a “protagonist” of his own poetic texts, journalistic texts or texts on the theory of literature.

Keywords

PL

puns; neologism; archaization; etymologization; ambiguity

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
• Year: 2015
• Volume: 22
• Issue: 1
• Pages: 235-252

Dates

published

2015-01-01

Contributors

author

Urszula Sokólska

• Uniwersytet w Białymstoku

References

• Boryś Wiesław (2005), Słownik etymologiczny języka polskiego, Wiedza Powszechna, Kraków. (Skrót: SEBor).
• Brückner Aleksander (1970), Słownik etymologiczny języka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa. (Skrót: SEBr).
• Cnapius Grzegorz (1621), Thesaurus Polono-Latino-Graecus, Kraków.
• Długosz-Kurczabowa Krystyna (2005), Słownik etymologiczny języka polskiego, PWN, Warszawa. (Skrót: SEK).
• Doroszewski Witold, red. (1958–1969), Słownik języka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa. (Skrót: SJPD)
• Dubisz Stanisław, red. (2003), Uniwersalny słownik języka polskiego, PWN, Warszawa. (Skrót: USJP)
• Karłowicz Jan Kryński Adam, Niedźwiedzki Władysław (1900–1927), Słownik języka polskiego, t. I–VIII, E. Lubowski i S-ka, Warszawa. (Skrót: SW).
• Klemensiewicz Zenon, Lehr-Spławiński Tadeusz, Urbańczyk Stanisław (1981), Gramatyka historyczna języka polskiego, PWN, Warszawa.
• Linde Samuel Bogumił (1994), Słownik języka polskiego, t. I–VI, Ossolineum, Warszawa. (Skrót: SL)
• Mayenowa Maria Renata, red. (1966 i nn.), Słownik polszczyzny XVI wieku, Ossolineum, Wydawnictwo PAN, Wrocław. (Skrót: SłXVI)
• Orgelbrand Maurycy, red. (1861), Słownik języka polskiego, t. I–II, Wilno. (Skrót: SWil)
• Sawicka Jadwiga (1986), Julian Tuwim, Wiedza Powszechna, Warszawa.
• Sławski Franciszek (1952 i nn.), Słownik etymologiczny języka polskiego, Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, Kraków. (Skrót: SES).
• Tuwim Julian (1950), Pegaz dęba, Czytelnik, Kraków. (Skrót: PD)
• Tuwim Julian (1999), Utwory nieznane, ze zbiorów Tomasza Niewodniczańskiego w Pitburgu, oprac. Tadeusz Januszewski, Wydawnictwo Wojciech Grochowalski, Łódź.

Identifiers

DOI

10.14746/pspsj.2015.22.1.15