Ku posthumanistycznej wspólnocie. Eko-logika, czyli myślenie domem

• Authors: Miłosz Markiewicz
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

The article is an attempt to review the ecological discourse in the light of posthuman philosophy. The main concept addressed by the author is the Anthropocene; the author observes that the Anthropocene functions as an ambivalent philosophical metaphor, which underlies contemporary ecological discourse. The author advances a new concept which, in his opinion, could replace ecology. The concept is called eco-logics, and may be defined as ‘thinking through home’.  

EN

The article is an attempt to review the ecological discourse in the light of posthuman philosophy. The main concept addressed by the author is the Anthropocene: the name of the new geological epoch, which betokens growing influence of human practices on the condition of Earth. Analyzing the concept of the Anthropocene, the author outlines its history, to date critique and related controversies (within natural sciences and humanities). The author also observes that the Anthropocene functions as an ambivalent philosophical metaphor, which underlies contemporary ecological discourse. In an attempt to challenge Anthropocene-tric thought, the author  advances a new concept which, in his opinion, could replace ecology. The concept is called eco-logics, and may be defined as ‘thinking through home’.

Keywords

PL

eco-logics; anthropocene; posthumanism; community; ecology

EN

eco-logics; anthropocene; posthumanism; community; ecology; eco-logics; anthropocene; posthumanism; community; ecology

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Studia Europaea Gnesnensia
• Year: 2018
• Issue: 18
• Pages: 163-180

Dates

published

2020-07-09

Contributors

author

Miłosz Markiewicz

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

• https://orcid.org/0000-0002-7350-4301

References

• Bhabha H.K. 2010, Miejsca kultury, przeł. T. Dobrogoszcz, Kraków.
• Bińczyk E. 2018, Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu, Warszawa.
• Birkenmajer K. 2012, Antropocen – nowa epoka geologiczna?, Przegląd Geologiczny, 11.
• Bonneuil C. i Fressoz J.-B. 2013, The Shock of The Anthropocene. The Earth, History and Us, przeł. D. Fernbach, Londyn-Nowy York.
• Braidotti R. 2014, Po człowieku, przeł. J. Bednarek, A. Kowalczyk, Warszawa.
• Carrington D. 2016, The Anthropocene Epoch: Scientists Declare Dawn of Human-influenced Age, The Guardian, 29.08.16.
• Crutzen P.J. i Stoermer E. 2000, The “Anthropocene”, Global Change Newsletter, 41.
• Crutzen P.J. 2002, Geology of Mankind, Nature, 415.
• Devall B. i Sessions G. 1995, Ekologia głęboka. Żyć w przekonaniu, iż Natura coś znaczy, przeł. E. Margielewicz, Warszawa.
• Fiedorczuk J. 2015, Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki, Gdańsk.
• Harari Y.N. 2014, Od zwierząt do bogów. Krótka historia ludzkości, przeł. J. Hunia, Warszawa.
• Haraway D. 2012, Manifest gatunków stowarzyszonych, przeł. J. Bednarek, [w:] A. Gajewska (red.), Teorie wywrotowe. Antologia przekładów, Poznań.
• Haraway D. i Keney M. 2015, Anthropocene, Capitalocene, Chthulhucene. Donna Haraway in conversation with Martha Kenney, [w:] H. Davis, E.
• Turpin (red.), Art in the Anthro¬po¬cene. Encounters Among Aesthetics, Politics, Environments and Epistemologies, London.
• Haraway D. 2015, Anthropocene, Capitalocene, Plantationocene, Chthulucene: Making Kin, Environmental Humanities, 6.
• Kulas D. 2011, Dom – to, co istotne, Anthropos?, 16-17.
• Malm A. i Hornborg A. 2014, The geology of mankind? A critique of the Anthropocene narrative, The Anthropocene Review, 1.
• Markiewicz M. 2015, Przekroczyć człowieka. Uwagi o postantropocentrycznym problemie umiejscowienia, Anthropos?, 24.
• Markiewicz M. 2017, Świat poza dualizmami. Pytania o rozumienie estetyczne w kontekście nowego materializmu, Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA, 34.
• Morley D. 2011, Przestrzenie domu. Media, mobilność i tożsamość, przeł. J. Mach, Warszawa.
• Morton T. 2013, Hyperobjects. Philosophy and Ecology after the End of the World, Minnea¬polis.
• Morton T. 2014, How I Learned to Stop Worrying and Love the Term Anthropocene, Cambridge Journal of Postcolonial Literary Inquiry, 1.
• Morton T. 2018, Lepkość, przeł. A. Barcz, Teksty drugie, 2.
• PAP 2016, Co dalej z Puszczą Białowieską? [online]. National Geographic [dostęp: 2018-11-24]. Dostępny w Internecie: <http://www.national-geographic.pl/aktualnosci/co-dalej-z-puszcza-bialowieska-minister-zapowiada-eksperyment-ekolodzy-sa-przeciw>.
• Rousseau J.J. 1956, Rozprawa o pochodzeniu i podstawach nierówności między ludźmi, przeł. H. Elzenberg, [w:] idem, Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Warszawa.
• Szyszko J., Terlecki R. i Klafka Z. 2016, Sprawozdanie z przebiegu wraz z wnioskami Konferencji naukowej na temat: „Puszcza Białowieska – mity, fakty i przyszłość” [online]. MOS [dostęp: 2019-11-23]. Dostępny w Internecie: <https://www.mos.gov.pl/fileadmin/user_upload/mos/Aktualnosci/marzec_2016/Sprawozdanie_Bialowieza_PDF.pdf>.
• Wilson E.O. 2016, Znaczenie ludzkiego istnienia, przeł. B. Baran, Warszawa.
• Zalasiewicz J., Waters C. i Williams M. 2015, When did the Anthropocene begin? A mid-twentieth century boundary level is stratigraphically optimal, Quaternary International, 383.
• Zalasiewicz J. 2016, Ludzki ślad na Ziemi, Scientific American, 10 (302).

Identifiers

DOI

10.14746/seg.2018.18.10