Generalne klauzule odsyłające w procesie karnym na przykładzie dobra wymiaru sprawiedliwości (uwagi na tle art. 37 k.p.k.)

• Authors: Barbara Dudzik
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł jest poświęcony problematyce generalnych klauzul odsyłających w polskim procesie karnym. Rozważania w nim przedstawione dotyczą jednej z klauzul, a mianowicie „dobra wymiaru sprawiedliwości”, zawartej w art. 37 k.p.k. Autorka stwierdziła, że jest to pojęcie nieostre, o bardzo szerokich granicach znaczeniowych i w konsekwencji nie jest możliwe skonstruowanie jednej, uniwersalnej i precyzyjnej definicji tego sformułowania ani też enumeratywne wyliczenie sytuacji, w których dobro wymiaru sprawiedliwości byłoby zagrożone. Nie ma zresztą takiej potrzeby. Zasadne wydaje się jednak wskazanie ogólnych kierunków wykładni tego pojęcia i tak też się stało w aktualnym orzecznictwie i piśmiennictwie. Z kolei ocena, czy w konkretnej sytuacji przesłanka dobra wymiaru sprawiedliwości faktycznie występuje, a tym samym czy jest podstawa do zastosowania art. 37 k.p.k., powinna być dokonana w oparciu o realia konkretnej sprawy.

EN

The article is devoted to the issues of general reference clauses in Polish criminal procedure. The discussions presented herein concern one of the clauses, namely “the good of the administration of justice”, contained in Art. 37 of the Code of Criminal Procedure. The author states that this term is vague, has very broad boundaries of meaning and, as a consequence, it is not possible to construct one universal and precise definition of that wording or to enumerate the situations in which the good of the administration of justice would be jeopardized. As a matter of fact, there is not such a need. However, it appears to be legitimate to indicate the general directions of the interpretation of this term, and it has been the case in the current judicature and literature. Nevertheless, the determination if in a specific situation the precondition of the good of the administration of justice really occurs, and thereby if there are grounds for the application of Art. 37 of the Code of Criminal Procedure, should be made based on the realities of the specific case.

Keywords

PL

klauzule generalne; dobro wymiaru sprawiedliwości; interes wymiaru sprawiedliwości; właściwość sądu karnego

EN

the good of the administration of justice; general clauses in criminal procedure

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
• Year: 2016
• Volume: 63
• Issue: 2

Dates

published

2016

online

2016-12-21

Contributors

author

Barbara Dudzik

References

• Artymiuk T., Przekazanie sprawy z sądu miejscowo właściwego do innego sądu równorzędnego (art. 37 k.p.k.) w orzecznictwie Sądu Najwyższego, „Studia i Analizy Sądu Najwyższego” 2007, t. 1.
• Cieślak M., Polska procedura karna, Warszawa 1984.
• Dudka K., [w:] K. Dudka, H. Paluszkiewicz, Postępowanie karne, Warszawa 2015.
• Grzegorczyk T., Tylman J., Polskie postępowanie karne, Warszawa 2011.
• Hofmański P. (red.), Sadzik E., Zgryzek K., Kodeks postępowania karnego, t. 1, Warszawa 2011.
• Jasiński W., [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. J. Skorupka, Warszawa 2015.
• Jasiński W., Bezstronność sądu i jej gwarancje w polskim procesie karnym, Warszawa 2009.
• Kwiatkowski Z., [w:] System prawa karnego procesowego, t. 5: Sądy i inne organy postępowania karnego, red. Z. Kwiatkowski, Warszawa 2015.
• Masznicz R.E., Przekazanie sprawy ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości (art. 37 k.p.k.), „Prokuratura i Prawo” 2007, nr 7–8.
• Paprzycki L., Dobro wymiaru sprawiedliwości – art. 37 k.p.k., [w:] Reforma prawa karnego. Propozycje i komentarze. Księga pamiątkowa Profesor Barbary Kunickiej-Michalskiej, red. J. Jakubowska-Hara, C. Nowak, J. Skupiński, Warszawa 2008.
• Postanowienie SA w Krakowie z dnia 3 lutego 1993 r., II AKo 3/93, KZS 1993, nr 2, poz. 12.
• Postanowienie SN z dnia 24 września 1982 r., I KO 69/82, OSNPG 1983, nr 2, poz. 18.
• Postanowienie SN z dnia 18 marca 2005 r., III KO 2/05, OSNKW 2005, nr 1, poz. 592.
• Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 marca 1928 r. – Kodeks postępowania karnego (tekst pierwotny Dz.U., nr 33, poz. 313).
• Skrętowicz E., [w:] R. Kmiecik, E. Skrętowicz, Proces karny. Część ogólna, Warszawa 2009.
• Szumiło-Kulczycka D., Prawo do sądu właściwego w polskim procesie karnym i gwarancje jego realizacji, [w:] Zasady procesu karnego wobec wyzwań współczesności. Księga ku czci Profesora Stanisława Waltosia, red. J. Czapska, A. Gaberle, A. Światłowski, A. Zoll, Warszawa 2000.
• Ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U., nr 13, poz. 96 ze zm.).
• Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2009.
• Wyrok TK z dnia 15 stycznia 2009 r., K 45/07, OTK ZU 2009/A, nr 1, poz. 3.
• Zabłocki S., Przekazanie sprawy do rozpoznania sądowi równorzędnemu ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości (art. 27 k.p.k.), „Przegląd Sądowy” 1994, nr 7–8.
• Zachuta A., Właściwość z delegacji w sprawach karnych (art. 36 k.p.k.), „Prokuratura i Prawo” 2004, nr 2.
• Zbrojewska M., Rola i stanowisko Sądu Najwyższego w procesie karnym, Warszawa 2013.
• Zieliński T., Klauzule generalne w procesie karnym, [w:] Zasady procesu karnego wobec wyzwań współczesności. Księga ku czci Profesora Stanisława Waltosia, red. J. Czapska, A. Gaberle, A. Światłowski, A. Zoll, Warszawa 2000.

Identifiers

DOI

10.17951/g.2016.63.2.279