PL
Celem artykułu jest przedstawienie stosunku państwa indonezyjskiego do państw Zachodu w wymiarze retorycznym i praktycznym. W pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o to, jak postrzeganie Zachodu wpływało na politykę zagraniczną Indonezji wobec państw zachodnich. W tekście zweryfikowana zostanie hipoteza stanowiącą, że politykę tego państwa charakteryzuje dualność: wieloletnia krytyka Zachodu miała charakter przede wszystkim deklaratywny, a więc była retoryką, nie zaś praktyką. W artykule wykorzystano analizę treści do oceny retoryki, następnie porównano narrację z działaniami politycznymi. Artykuł podzielono na cztery części. Po wstępie omówiona została polityka Indonezji przed i po rozpoczęciu procesu demokratyzacji w 1998 roku. Pracę kończy podsumowanie. Przyjęcie długiej perspektywy czasowej pozwala ukazać zmiany zachodzące w polityce Indonezji – od państwa antyzachodniego po państwo prozachodnie w retoryce i praktyce.
EN
The aim of the article is to analyze the relationship between Indonesia and Western countries. The argument of this paper is that democratic changes made Indonesia a valuable partner for the West. Due to these changes, although critical to some of the solutions imposed by the West, Indonesia now respects the same values and conducts a similar policy, e.g., in the field of promotion of democracy. Therefore, I conclude that the Indonesian criticism of the West had a political character – was a rhetoric not a practice.