PL
W poniższym artykule podjęto próbę analizy niektórych mechanizmów językowych występujących w wybranych angielskich dowcipach słownych lub językowych. Badania skupiają się na wybranych figurach stylistycznych i pragmatycznych mechanizmach, które przyczyniają się do tworzenia kontekstów humorystycznych. Badanie opiera się na korpusie różnych dowcipów językowych, których tematyka jest różna. Mechanizmy językowe, które decydują o śmieszności analizowanych dowcipów, zostaną przeanalizowane z pragmatycznego i retorycznego punktu widzenia. Pragmatycznie będziemy szukać przykładów opartych na implikacjach, założeniach, naruszaniu maksym, implikaturach. Stylistycznie lub retorycznie nasza analiza będzie dotyczyć występowania różnych środków stylistycznych, takich jak hiperbola, aluzja, aliteracja, eufemizm, frazeologia, ironia, wyrażenia potoczne, anafora, katafora, porównanie, kalambury, metafora, metonimia. Postaramy się ustalić, jakie mechanizmy pragmatyczne i jakie środki retoryczne występują w dowcipach najczęściej.
EN
The following article seeks to analyze some linguistic mechanisms which occur in selected English verbal, or linguistic jokes. The focus of the research is concentrated on selected stylistic figures and pragmatic mechanisms that contribute to the creation of humorous contexts. The study is based on a corpus of miscellaneous linguistic jokes. The linguistic mechanisms that contribute to the funniness of the analyzed jokes will be analyzed from the pragmatic and rhetorical points of view. Pragmatically, we will seek examples based on entailments, presuppositions, violation of the maxims, implicatures. Stylistically, or rhetorically, our analysis will pertain to the occurrences of various stylistic devices, such as hyperbole, allusion, alliteration, euphemism, phraseology, irony, colloquial expressions, anaphora, cataphora, simile, puns, metaphor, metonymy. We will seek to determine which pragmatic mechanisms and which rhetorical devices are the most frequent in the jokes.