PL
Artykuł jest próbą odszyfrowania i artystycznej interpretacji sonetu Arthura Rimbauda Samogłoski, pozostającego do dziś – ze względu na swój hermetyczny charakter – przedmiotem poważnych badań naukowych i niekończących się interpretacji. Zasugerowano kilka najbardziej prawdopodobnych wskazówek interpretacyjnych. Udowodniono, że sonet Rimbauda jest czymś więcej niż ilustracją konkretnego przypadku odpowiedników audiowizualnych. Ilustruje poetyckie credo Rimbauda, jego metodę poetycką – jasnowidzenie, będącą później fundamentem symbolizmu.
BE
Артыкул уяўляе сабой спробу дэкадавання і мастацкай інтэрпрэтацыі санета Арцюра Рэмбо Галосныя, які з прычыны сваёй герметычнасці ўсё яшчэ застаецца прадметам сур'ёзных навуковых даследаванняў і бясконцых інтэрпрэтацый. Прапанаваны некалькі найбольш верагодных інтэрпрэтацыйных ключоў. Даводзіцца, што санет А. Рэмбо ўяўляе сабой нешта нашмат большае, чым ілюстрацыя асобнага выпадку аўдыёвізуальных адпаведнікаў. Ён ілюструе паэтычнае крэда А. Рэмбо, яго паэтычны метад – “яснабачанне”, пакладзены пазней у аснову сімвалізму.
EN
The article is an attempt at decoding and artistic interpretation of Arthur Rimbaud's sonnet The Vowels which due to its hermetic nature still remains the subject of serious scientific research and endless interpretations. Some most likely interpretive keys are suggested. It is proven that Rimbaud's sonnet is much more than an illustration of a particular case of audiovisual counterparts. It illustrates Rimbaud's poetic credo, his poetic method – “clairvoyance” which formed the basis of symbolism.