PL
Niniejsze studium ukazuje, w jaki sposób egzegeza Teodora z Mopsuestii, powstała w reakcji na główne spory teologiczne IV w., wpływała na dalszy rozwój jego chrystologii, którą odziedziczył po swoim mistrzu – Diodorze z Tarsu. Polemiczna dynamika myślenia Teodora doprowadziła go do wytworzenia obrazu Chrystusa, skupiającego się wyłącznie na Jego człowieczeństwie. Rozwój ten jest wyraźnie dostrzegalny przede wszystkim w zachowanym w języku syryjskim Komentarzu na Ewangelię według św. Jana. Niniejszy artykuł skupia się zatem na analizie tego komentarza i poszukiwaniu w nim wskazań Teodora na wyzwania czasów w których żył, zwłaszcza ówczesnych herezji (głównie arianizmu i apolinaryzmu), oraz dróg, które wiodły go do przekształcenia jego teologii, w szczególności zaś chrystologicznego myślenia, odzwierciedlonego w hermeneutycznym kontekście Komentarza.