Chrystocentryczny wymiar postu i umartwienia w pismach św. Hieronima ze Strydonu

• Authors: Edward Jan Sienkiewicz

Title variants

EN

The Christocentric Dimension of Fasting and Mortification in the Writings of St. Jerome of Stridon

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Hieronim ze Strydonu, przedstawiany jest najczęściej jako wielki egzegeta i znawca oraz tłumacz Pisma Świętego. Niekiedy przypomina się również o jego znaczących dokonaniach w sporach teologicznych. Tymczasem sam Hieronim w swoich licznych pismach i działaniach, przedstawia się sobie współczesnym i potomnym jako bardzo wymagający od siebie i od drugich asceta. Praktykując mniszy styl życia na pustyni i poświęcając się pracy naukowej, dążył do jak najlepszego poznania Jezusa Chrystusa, aby Go jak najlepiej naśladować i przez swoje osobiste doświadczenia z Nim się jednoczyć. Dlatego też te dwie drogi, czyli studium Biblii oraz pokutę i wyrzeczenie, uznaje za najlepsze w tym celu. Poza tym – jak często podkreśla – wzajemnie się warunkujące i wspomagające. W jego teologii ascetycznej do głosu dochodzą tematy związane z zasługującym charakterem chrześcijańskiego umartwienia. Podstawę tego Strydończyk dostrzega w swoim bardzo wyraźnym wychyleniu eschatologicznym. Stanowi ono podstawowe kryterium w określaniu przez niego marnością wszystkiego co doczesne ze względu na to co wieczne i duchowe. Chrystocentrycznie rozumiana przez niego idea Królestwa Bożego, obecnego już w doczesności, staje się najważniejszym argumentem w wymaganiu od chrześcijan życia właściwego pełnej realizacji tej rzeczywistości w niebie. Najlepiej temu służy – w jego przekonaniu – wyrzeczenie aż po ofiarę z własnego życia. Najlepiej zaś to tłumaczy taka właśnie droga Zbawiciela, wzywającego do wspólnego z Nim życia w chwale nieba, przez wspólne z Nim umartwienie na ziemi.

EN

Jerome of Stridon is most often presented as a great exegete, expert and translator of the Bible. Sometimes, we are also reminded of his significant achievements in theological dispute. Meanwhile, in his numerous writings and activities, Jerome presents himself to contemporaries and the following generations as an ascetic person who is very demanding of himself and of others. Practicing the monastic lifestyle in the desert and devoting himself to scientific work, he sought to know Jesus Christ as best as possible, to imitate Him as much as possible and unite with Him through his personal experiences. Therefore, he considers these two paths, i.e., the study of the Bible and penance and renunciation as the best ways to achieve that; besides – as he often emphasizes – these tow paths condition and support each other. In his ascetic theology, there are topics related to the deserving character of Christian mortification. Jerome sees the basis of in his very clear eschatological bias, which is fundamental to his assessment of the vanity of all that is temporal in relation to what is eternal and spiritual. The idea of the Kingdom of God, understood by him in a Christocentrical way and already present in temporality, becomes the essential argument for having Christians live lives that properly and fully realize this reality in Heaven. In his opinion, this is best served by renunciation up to the point of sacrificing one's life. And this is best explained by the way of the Saviour, who calls on people to live with Him in the glory of Heaven by sharing His mortification.

Keywords

PL

Chrystocentryzm; pokuta; post; dziewictwo; wdowieństwo; Hieronim ze Strydonu

EN

Fasting; virginity; Jerome of Strydon; penance; widow; Christ

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Vox Patrum
• Year: 2020
• Volume: 74
• Pages: 93-118

Dates

published

2020-06-15

Contributors

author

Edward Jan Sienkiewicz

Identifiers

DOI

10.31743/vp.4980