PL
Mieszko III Stary (1122/25–1202), książę kujawski, wielkopolski i krakowski był jednym z synów Bolesława III Krzywoustego i Salomei z Bergu. Na jego losy wpłynął fakt, iż po śmierci ojca piastowskie władztwo podzielone zostało na dzielnice, a sam książę został uwikłany w serię konfliktów z braćmi, a później także innymi przedstawicielami coraz mocniej rozrodzonej dynastii. Jeszcze za życia ojca (zm. 1138) pojął za żonę królewnę węgierską Elżbietę, a po jej śmierci (między 1150 a 1154 r.) poślubił Eudoksję, córkę wielkiego księcia kijowskiego Izjasława II. Z obu tych związków Mieszko doczekał się licznego potomstwa: pięciu synów i co najmniej pięciu córek. Celem artykułu jest przedstawienie Mieszka III nie tyle w roli polityka, władcy, ale jako głowy rodziny, również w szerszym ujęciu, jako nestora rodu Piastów. Co istotne, wszystkie dzieci Mieszka szczęśliwie przeżyły okres dzieciństwa, co jest swoistym ewenementem, biorąc pod uwagę wysoką śmiertelność dzieci w okresie średniowiecza. Artykuł podejmuje próbę, trudną z uwagi na specyfikę zachowanego materiału źródłowego, przedstawienia życia codziennego książęcej rodziny, przybliży meandry polityki dynastycznej, realizowanej przy pomocy aranżowanych małżeństw, poruszy wreszcie zagadnienia kultury materialnej i kultury dworskiej.