PL
Niniejszy artykuł prezentuje innowacyjny sposób wyznaczania empirycznego wymiaru fenomenu kultury bezpieczeństwa drzemiącego we wnętrzu podmiotu indywidualnego. Rozwiązanie problemu badawczego znalazło się na styku dwóch dyscyplin naukowych dziedziny nauk społecznych: nauk o bezpieczeństwie oraz psychologii. Zaczerpnięcie z dorobku naukowego innej dyscypliny naukowej dokonało przełomu w możliwości pomiaru i analizy fenomenu kultury bezpieczeństwa jednostki ludzkiej. Agregacja podstawowych wartości preferowanych – opisanych na kołowym modelu teorii wartości Shaloma Schwartza – do odpowiednich strumieni energii kultury bezpieczeństwa podmiotu indywidualnego, pozwoliło dokonać pomiaru empirycznej wielkości kultury bezpieczeństwa badanego podmiotu.