EN
Artykuł stanowi próbę eksplikacji zjawiska wrogości w kulturze politycznej co najmniej od wczesnej nowożyt- ności. Autor stawia tezę, że wizerunek wroga w kulturze zachodniej ulega procesowi dehumanizacji wskutek aksjologicznej deprecjacji adwersarza. Zjawisko to analizuje za pomocą metody historii idei, uciekając się do przykładów reformacji, wojen religijnych i rewolucji francuskiej. Te przełomowe wydarzenia stawały się niegdyś przyczyną eskalacji wrogości w życiu publicznym, a współcześnie tworzą zawoalowane postaci ideologicznych standardów tolerancji, praw człowieka i fałszywego humanitaryzmu.