PL
Zgodnie z informacjami zawartymi w kanonie palijskim zachowywanie milczenia było codzienną praktyką mnichów ze zgromadzenia założonego i kierowanego przez Buddę. W artykule przywołuje się zdarzenia i sytuacje, w których Budda i jego uczniowie powstrzymują się od mówienia. Szczególną uwagę zwraca się na dwa rodzaje kultywowania ciszy nazwane „szlachetnym milczeniem” (palij. ariya tuṇhibhāva). Pierwszy to niezabieranie głosu przez mnichów podczas ich przebywania w grupie, drugi to element skupienia, warunkujący postęp w medytacji i osiągnięcie wyzwolenia od cierpienia.
EN
According to the Pāli Canon scriptures, keeping silent was a daily practice of the monks from the congregation founded and presided over by Buddha. The article refers to the events and situations in which Buddha and his disciples refrain from speaking. In particular, the attention is focused on two ways of cultivating the so-called ‘noble silence’ (ariya tuṇhibhāva). The first one is characteristic of monks not speaking while staying in a group, while the second is an element of the concentration which determines the progress in meditation, as well as accomplishment of freedom from suffering. Translated by Dorota Chabrajska