PL
Wizja świata u Céline'a jest mocna i trudno dopatrzyć się w niej elementów optymistycznych. Tematyka dzieła sprawia wrażenie specjalnie dobranej do czarnego kolorytu przemyśleń pisarza - najogólniej mówiąc, jest to nędza ludzkiej kondycji z jej chorobami, ubóstwem i nieustanna groźbą śmierci. Nicość i zgnilizna ogarniająca wszystko i wszystkich zdają się główną dominantą wizji Céline'a, jednak swoisty język i retoryka czarnego humoru sprawiają, że obrzydzenie i wstręt, sięgając zenitu absurdu, wywołują śmiech. Artykuł opisuje techniki czarnego humoru, który rodzi się zderzenia hiperbolicznego nagromadzenia elementów makabrycznych z ich absurdalnością wynikającą z nieadekwatności językowej i sytuacyjnej.