PL
Od lat sześćdziesiątych XX wieku z jednej strony stwierdza się silny wpływ literackich wzorcówA. Rimbauda, F. Hölderlina i Novalisa na Georga Trakla, z drugiej strony W. Killy podkreślaw odniesieniu do wydania krytycznego oscylowanie tekstu w procesie powstawania międzyróżnymi i sprzecznymi wersjami. Dopiero nowa linia badań nad intertekstualnością zezwalajednak na to, by połączyć z sobą oba fenomeny i zrozumieć ich oddziaływania. Na podstawieBiblii, stanowiącej istotny i wielostronny pre-tekst, łączony w wierszach Trakla z nawiązaniamimitologicznymi i literackimi, w artykule wykazano, w jaki sposób montaż różnych odniesieńnie tylko pociąga za sobą ambiwalencję ocen, lecz także jak stwarza otwartość znaczeń,charakterystyczną dla nowoczesnego dzieła sztuki, dzięki której czytelnik odgrywa ważną rolę.(Por. U. Eco, Das offene Kunstwerk, Frankfurt nad Menem 1973.)