Finansowanie społeczne jako nowe narzędzie partycypacji społecznej w gospodarce przestrzennej

• Authors: Tomasz Sowada
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem artykułu jest przedstawienie finansowania społecznościowego i jego wykorzystania w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie: czy finansowanie społecznościowe można uznać za nową formę partycypacji społecznej, która nawiązuje do tradycyjnych działań w tym zakresie, korzystając z zupełnie nowych narzędzi? W celu uzyskania odpowiedzi na tak sformułowane pytanie przeprowadzono analizę danych dotyczących polskich projektów finansowanych społecznościowo, które miały wpływ na planowanie i zagospodarowanie polskich jednostek osadniczych, oraz przeprowadzono pogłębione studium przypadku – warszawskiego projektu „Uratujmy Jazdów”. Wyniki badania pozwalają uznać przedmiotowe zjawisko za nową formę partycypacji społecznej, dając jednocześnie podstawy do rekomendacji w zakresie możliwości jej wykorzystania przez władze lokalne.

Keywords

PL

crowdfunding; finansowanie społecznościowe; partycypacja społeczna; planowanie przestrzenne; zagospodarowanie przestrzenne

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
• Year: 2016
• Issue: 34
• Pages: 21-32

Dates

published

2016-06-16

Contributors

author

Tomasz Sowada

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrze

References

• Agrawal A., Catalini C., Goldfarb A. 2011. Friends, Family and the Flat World: The Geography of Crowdfunding. NBER Working Paper, 16820: 1–61.
• Belleflamme P., Lambert T., Schwienbacher A. 2013. Crowdfunding: Tapping the Right Crowd. Journal of Business Venturing, 29(5): 585–609.
• Booher D.E., Innes J.E. 2000. Public Participation in Planning. New Strategies for the 21st Century. University of California, Berkeley, Institute of Urban and Regional Development Working Paper.
• Buchowski K. 2006. Związek Wyzwolenia Wilna i mit wileński w międzywojennej Litwie. Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, 41: 47–74.
• Cormode G., Krishnamurthy B. 2008. Key differences between Web 1.0 and Web 2.0. First Monday, 13, 6.
• Correia de Freitas J., Amado M. 2013. Crowdfunding in urban planning: Opportunities and Obstacles. RC43 Annual Conference, Amsterdam, July 2013.
• Creighton J.L. 2005. The Public Participation Handbook. Jossey-Bass, A. Wiley Imprint, San Francisco.
• Crowdfunding’s potential for the developing world. 2013. The World Bank, Washington, s. 19.
• Dziuba D.T. 2012. Rozwój systemów crowdfundingu – modele, oczekiwania i uwarunkowania. Problemy Zarządzania, 10, 3(38): 83–103.
• Gerber E., Hui J. 2014. Crowdfunding: Motivations and Deterrents for Participation. ACM Transactions on Computer – Human Interaction, 20, 6, Article 34: 1–32.
• Hemer J. 2011. A snapshot on crowdfunding. Working Papers Firms and Region, R2.
• Hüfner A. 2016. Motivations for Financial Backing of Reward Crowdfunding Campaigns – Based on Data from Germany and Norway. University of Agder, Agder.
• Kaczmarek T., Wójcicki M. 2016. Participation in Public Consultations on Spatial Planning Documents. The Case of Poznań City. Quaestiones Geographicae, 35(2): 71–81.
• Kędzierska-Szczepaniak A., Szczepaniak K. 2015. Podatkowe aspekty corwdfundingu. Zarządzanie i Finanse, 13, 4/1: 19–30.
• Kuppuswamy V., Bayus B. 2015. Crowdfunding Creative Ideas: The Dynamics of Project Backers in Kickstarter. Social Science Research Network (SSRN) (http://ssrn.com/abstract=2234765; dostęp: 10.07.2016).
• Madhuri S., Brenna E. 2016. Crowdfunding and Crowdsourcing Initiatives in Detroit. International Journal of Geospatial and Environmental Research, 3, 1: 1–22.
• Mollick E. 2014. The dynamics of crowdfunding: An exploratory study. Journal of Business Venturing, 29: 1–16.
• Peisert A., Stachura K. 2011. Partycypacja jako wynik rozwoju technik komunikowania i zmian charakteru sfery publicznej. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa, s. 45–60.
• Piechota G. 2014. Społeczeństwo obywatelskie w dobie social media. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 41: 231–248.
• Pieniążek J. 2014. Finansowanie społecznościowe a nowe trendy w zachowaniach konsumenckich. Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych, 12, 2: 3–24.
• Pietraszko-Furmanek I. 2012. Partycypacja społeczna w środowiskach lokalnych. Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne sp. z o. o. – Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków.
• Sobol A. 2014. Crowdfunding jako oddolne narzędzie realizacji zrównoważonego rozwoju. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego, 37, 2: 137–146.
• Szczygieł M. 2004. Zadania i cele pomocy społecznej w II Rzeczypospolitej na przykładzie miasta Częstochowy (wybrane aspekty). Prace Naukowe Akademii im. J. Długosza w Częstochowie, 13: 107–114.
• Ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz.U. 1933 nr 22, poz. 162).
• Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych (Dz.U. 2014 poz. 498).
• http://crowdexpert.com/crowdfunding-industry-statistics/ (dostęp: 16.05.2016)
• http://www.forbes.com/sites/chancebarnett/2015/06/09/trends-show-crowdfunding-to-surpass-vc-in-2016/#1bcd009f444b (dostęp: 16.05.2016)
• http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,54420,17832433,Domki_finskie_zostaja__PrzelomPrz_decyzja_wladz_miasta.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campcamp=FB_Gazeta_Warszawa&disableRedirects=true (dostęp: 16.05.2016)
• http://polakpotrafi.pl/ (dostęp: 16.05.2016)