Pojęcie „przedstawiciela Narodu” w świetle art. 4 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r.

• Authors: Tomasz Litwin

Title variants

EN

The term “representative of the Nation” in the light of art. 4 par. 2 of the Constitution of the Republic of Poland from 1997

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wyjaśnienie pojęcia „przedstawiciel Narodu” użytego w art. 4 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r. Pojęcie to jest najważniejsze dla zrozumienia podstawowej zasady ustrojowej, jaką jest zasada suwerenności narodu, i dotyczy istoty funkcjonowania III RP jako państwa demokratycznego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pojęcie „przedstawiciel Narodu” oraz związane z nim pojęcie „organu przedstawicielskiego” wywołuje duże kontrowersje w doktrynie prawa konstytucyjnego. W artykule, który pozostaje w obrębie rozważań prawno‑konstytucyjnych, wykorzystano głównie metodę prawno‑dogmatyczną, w ramach której zostały użyte następujące metody wykładni przepisów prawnych: językowo‑logiczna, celowościowa, systematyczna oraz historyczno‑prawna. PROCES WYWODU: Wstępna część artykułu ogólnie objaśnia treść zasady suwerenności narodu. Następnie zostały przedstawione zawarte w doktrynie rozważania dotyczące pojęcia „przedstawiciela Narodu”, po czym autor zaprezentował własne refleksje na ten temat. Artykuł kończą propozycje zmiany art. 4 ust. 2 Konstytucji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Chociaż pojęcie „przedstawiciela Narodu” wywołuje kontrowersje w doktrynie prawa konstytucyjnego, wydaje się, że rację mają zwolennicy poglądu, iż tylko posłowie i senatorowie mogą zostać uznani za „przedstawicieli Narodu”, a zatem wyłącznie Sejm i Senat mogą być uznane za jego „organy przedstawicielskie”. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Należy rozważyć nowelizację art. 4 ust. 2 Konstytucji, która zaznaczyłaby wyraźnie, że wszelkie organy władzy publicznej powinny brać pod uwagę w swojej działalności dobro i interes suwerena‑Narodu.

EN

RESEARCH OBJECTIVE: Explanation of the term “representative of the Nation” used in art. 4 par. 2 of the Constitution of theRepublicofPolandfrom 1997. This term has fundamental importance for understanding of the principle of sovereignity of the nation – the basic constitutional principle, and also the essence of functioning of the Third Republic of Poland as a democratic state.   THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The term “representative of the Nation” and the linked term “representative organ” create substantial controversies among constitutional law experts. In this article, which presents constitutional legal analysis, the legal-dogmatic method will be generally used, including linguistic-logical, teleological, systematic and historical methods of interpretation of the legal rules.   THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The introductory part of the article explains in general the principle of sovereignity of the nation. Then, the opinions and views of constitutional law experts concerning the term “representive of nation” are presented. This is followed by the author’s considerations on the subject. The final part of the article includes propositions of amending the art. 4 par. 2 of the Constitution.   RESEARCH RESULTS: Although the term “representative of the Nation” brings controversies among constitutional law experts, it seems that supporters of regarding the deputies and senators as the only “representatives of the Nation” and Sejm and Senate as the only “representative organs” are right.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The author recommends to consider an amendment of art. 4 par. 2 of the Constitution, which would clearly express that all state authority organs should take under consideration in their activities good and interest of the sovereign-Nation.

Keywords

PL

zasada suwerenności narodu; przedstawiciel narodu; Sejm; Senat; zasada suwerenności narodu; przedstawiciel narodu; Sejm; Senat

EN

the principle of sovereignity of the nation; representative of the nation; Sejm; Senate

• Publisher: Akademia Ignatianum w Krakowie
• Journal: Horyzonty Polityki
• Year: 2018
• Volume: 9
• Issue: 26
• Pages: 11-31

Dates

published

2018-06-01

Contributors

author

Tomasz Litwin

References

• Baume, S. (2009). On political theology: A controversy between Hans Kelsen and Carl Schmitt. History of European Ideas, vol. 35, no. 3, 369-381.
• Biuletyn Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Nr VIII. (1994). Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
• Biuletyn Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Nr XL. (1997). Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
• Complak, K. (2014). Uwagi do art. 4. W: M. Haczkowska (red.), Komentarz. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: LexisNexis, 17-18.
• Działocha, K. (2016). Uwagi do art. 4. W: L. Garlicki i M. Zubik (red.), Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej. Komentarz, T. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 176-229.
• Florczak‑Wątor,
• M. (2016). Uwagi do art. 4. W: M. Safjan i L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom II. Komentarz. Art. 87-243. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 256-278.
• Garlicki, L. (2016). Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Granat, M. (1999). Legitymacja sądu konstytucyjnego na gruncie czystej teorii prawa Hansa Kelsena. Przegląd Sejmowy, (33)4, 9-20.
• Kaleta, K.J. i Koźmiński K. (2013). Charakter władzy suwerennej w koncepcjach ładu konstytucyjnego Hansa Kelsena i Carla Schmitta. Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna, T. 2 (2), 154-168.
• Kelsen, H. (1935). Podstawowe zagadnienia nauki prawa państwowego w rozwinięciu nauki o normie prawnej, T. 1. Wilno: Wydawnictwo Akademickiego Koła Prawników Studentów Uniwersytetu Stefana Batorego.
• Kelsen, H. (1936a). O istocie i wartości demokracji. Warszawa: Biblioteka Umiejętności Prawnych i Politycznych.
• Kelsen, H. (1936b). Podstawowe zagadnienia nauki prawa państwowego w rozwinięciu nauki o normie prawnej, T. 2. Wilno: Wydawnictwo Akademickiego Koła Prawników Studentów Uniwersytetu Stefana Batorego.
• Kelsen, H. (2009). Istota i rozwój sądownictwa konstytucyjnego. Warszawa: Trybunał Konstytucyjny Wydawnictwa, Biuro Trybunału Konstytucyjnego.
• Ryszka, F. (1996). Carl Schmitt w nauce prawa i polityki XX w. W: R. Skarżyński (red.), Carl Schmitt i współczesna myśl polityczna. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 11-37.
• Sarnecki, P. (1999). Uwagi do art. 126. W: L. Garlicki, (red.), Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej. Komentarz, T. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1-16.
• Schmitt, C. (2013). Nauka o konstytucji. Warszawa: Teologia Polityczna.
• Skrzydło, W. (2013). Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej. Komentarz. Warszawa: LEX a Wolters Kluwer business.
• Tuleja, P. i Kozłowski, K. (2016). Uwagi do art. 126. W: M. Safjan i L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom II. Komentarz. Art. 87-243. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 563-576.
• Wiliński, P. i Karlik, P. (2016). Uwagi do art. 174. W: M. Safjan i L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom II. Komentarz. Art. 87-243. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 972-974.
• Wojtyczek, K. (2014). Rozdział IX. Prezydent Rzeczypospolitej. W: P. Sarnecki (red.), Prawo konstytucyjne Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 341-370.
• Wyrok TK, sygn. akt K 17/98, 26 maja 1998 r.
• Wyrok TK, sygn. akt K 11/03, 27 maja 2003 r.
• Wyrok TK, sygn. akt K 15/04, 31 maja 2004 r.
• Wyrok TK, sygn. akt P 1/05, 27 kwietnia 2005 r.
• Wyrok TK, K 24/04, 12 stycznia 2005 r.