Balcerzan E. (1998), Poetyka przekładu artystycznego, in: Fast P. (a cura di) Literatura z literatury (strategie tłumaczy), Śląsk, Katowice.
Berezowski (1997), Dialect in translation, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Bolecki W. (1982), Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym. Witkacy, Gombrowicz, Schulz i inni: studium z poetyki historyczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Borchardt D. (2000), Translator’s note, in: Gombrowicz W., Ferdydurke, transl. by D. Borchardt, foreword by S. Sontag, Yale University Press, New Haven‑London: XVII-XXI.
Cataluccio F. M. (2020), Il ghigno tragicomico dell’immaturità, in: Gombrowicz W., Ferdydurke, Il Saggiatore, Milano: 321-334.
Ceccherelli A. (2014), C’è Ferdydurke e Ferdydurke. Peripezie autotraduttive gombrowicziane, in: Montini C. (a cura di), La lingua spaesata. Multilinguismo oggi, BUP, Bologna: 73-85.
Ceccherelli A. (2021), Gombrowicz, in una lingua sfrenata, i trionfi dell’inautenticità, “Alias”, 10.01.2021, <https://ilmanifesto.it/gombrowicz-in-una-lingua-sfrenata-i-trionfi-dellinautenticita/> [ultimo accesso: 25.05.2021].
Fieguth R. (2011), Ferdydurke jako powieść [także i] liryką podszyta. Pomysły starego tłumacza,<http://www.muzeumgombrowicza.pl/zarzadzanie/uploads/fckeditor/files/Fieguth%20Rolf.%20Ferdydurke%20jako%20 powies%CC%81c%CC%81%20%5Btakz%CC%87e%20i%5D%20liryka%CC%A8%20podszyta.%20Pomys%C5%82y%20starego%20t%C5%82umacza.pdf> [ultimo accesso: 20.05.2020].
Flaszen L. (1984), “Ferdydurke” Gombrowicza, in: Łapiński Z. (a cura di), Gombrowicz i krytycy, Wydawnictwo Literackie, Kraków: 93-97.
Fucile G. (2020), Ferdydurke, o i turbamenti del giovane Witold, <https:/www.quadernidaltritempi.eu/author/gennaro-fucile/> [ultimo accesso: 20.05.2020].
Głowiński M. (1995), “Ferdydurke” Witolda Gombrowicza, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Goldkorn W. (2020), Un duello a colpi di smorfie,“La Repubblica‑Robinson”, 12.12.2020, <https://www.ilsaggiatore.com/wp-content/uploads/2020/12/2020_12_12-Robinson-Gombrowicz-1.pdf> [ultimo accesso: 20.05.2020].
Gombrowicz W. (1958), Ferdydurke, trad. par Brone, Juillard, Paris.
Gombrowicz W. (1961), Ferdydurke, trad. di S. Miniussi, Einaudi, Torino.
Gombrowicz W. (1973), Ferdydurke, trad. par G. Sédir, Christian Bourgois, Paris.
Gombrowicz W. (1986), Ferdydurke, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Gombrowicz W. (1990), Testament, Res Publica, Warszawa.
Gombrowicz W. (1991), Ferdydurke, trad. di V. Verdiani, Feltrinelli, Milano.
Gombrowicz W. (1998), Walka o sławę. Korespondencja, część druga. Witold Gombrowicz, Konstanty A. Jeleński, François Bondy, Dominique de Roux, Wydawnictwo literackie, Kraków.
Gombrowicz W. (2000), Ferdydurke, transl. by D. Borchardt, foreword by S. Sontag, Yale University Press, New Haven-London.
Gombrowicz W. (2003), Ferdydurke, Seix Barral, Barcelona.
Gombrowicz W. (2008), Prólogo a la primera edición de Ferdydurke, in: Gombrowicz R., Gombrowicz en Argentina, 1939-1963, El cuenco de plata, Buenos Aires: 113-114.
Gombrowicz W. (2019), Ferdydurke, trad. di V. Verdiani, copia elettronica, per gentile concessione della traduttrice.
Gombrowicz W. (2020), Ferdydurke, cura e postfazione di F.M. Cataluccio, prefazione di M. Mari, trad. di I. Salvatori e M. Mari, Il Saggiatore, Milano.
Heydel, M. (2019), “Intermolecular Mockery and Derision, an Inbred Superlaugh”: on English translations of Gombrowicz’s Ferdydurke and their plural original, in: Dapia S. (a cura di), Gombrowicz in Transnational Context: translation, affect, and politics, Routledge, New York-London: 67-81.
Iribarne L. (1977), Commentary on the Translation, in: Witkiewicz S.I., Insatiability, Urbana, University of Illinois Press, Urbana-Chicago-London.
Jeleński K. A. (1958), Witold Gombrowicz et Ferdydurke, in: Gombrowicz W., Ferdydurke, Juillard, Paris: 7-14.
Kołtun M. (2018), Signed: Gombrowicz: “Pupa”, the Western Canon, and the English Translation of Ferdydurke, “Między oryginałem a przekładem”, XXIV, 4: 91-111.
Kraskowska E. (1985), Dwujęzyczność́ a problem przekładu, in: Balcerzan E., Wysłouch S., Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej, PWN, Warszawa: 182-204.
Ojcewicz G. (2004): Otwartość serii a seria otwarć: krytyka przekładu w systemie wiedzy o tłumaczeniu, in: Koźbiał J. (a cura di), Recepcja–Transfer–Przekład, vol. 2, Wydawnictwo UW, Warszawa: 29-41.
Lipińska-Iłłakowicz, K. (2001), Gombrowicz w Ameryce, “Przegląd Polski”, 23.11.2001: 62-78.
Łukaszewicz J. (2004), Szkoła we włoskich przekładach Ferdydurke, in: Skibińska, E. (a cura di), Gombrowicz i tłumacze, Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask: 69-83.
Marchesani P. (1992), D’una edizione “critica” di Gombrowicz (e d’altro), “Europa Orientalis”, XI, 2: 233-294.
Margański J. (1995), Co robić z cytatami u Gombrowicza?, “Pamiętnik Literacki”, LXXXVI, 1: 85-109.
Mari, M. (2017), Gombrowicz, in: Id., I demoni e la pasta sfoglia, Il Saggiatore, Milano.
Mari M. (2020), Prefazione, in: Gombrowicz W., Ferdydurke, Il Saggiatore, Milano: 7-13.
Masojć I. (2019), Kluczowe pojęcia powieści Witolda Gombrowicza “Ferdydurke” w przekładzie na język litewski, “Bibliotekarz podlaski”, XLIII, 2: 249-266.
Mazza Galanti C. (2021), Le parole sono magia oscura. Capire la letteratura di Witold Gombrowicz aiutati dai traduttori di Ferdydurke, Michele Mari e Irene Salvatori, <https://www.iltascabile.com/letterature/ferdydurke--gombrowicz/> [ultimo accesso: 15.05.2021].
Mozejko D.T. (2011), Condiciones de aceptabilidad del discurso de un migrante. El caso Gombrowicz en la Argentina, “Amerika. Mémoires, identités, territoires”, 5, <https://journals.openedition.org/amerika/2537> [ultimo accesso: 20.05.2020].
Pirandello L. (1997), La carriola, in Id., Novelle per un anno, vol. 3, t. 1, a cura di M. Costanzo, Arnoldo Mondadori, Milano: 553-561.
Rynek książki w Polsce 2015, <https://instytutksiazki.pl/download.phppath=sections/files&file=325adfb1d3af5e03f59953b58e2b4cf81512988960. pdf&name=rynek_ksiazki_2015.pdf> [ultimo accesso: 25.05.2021].
Squillace-Piwowarczyk, C. (2004), Między dziełem filozoficznym a politycznym – recepcja Ferdydurke we Włoszech, in: Skibińska E. (a cura di), Gombrowicz i tłumacze, Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask: 53-60.
Surma-Gawłowska, M. (2004), Ferdydurke po włosku, in: Skibińska E. (a cura di), Gombrowicz i tłumacze, Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask: 61-68.
Ramos Pinto S. (2009), How important is the way you put it? A discussion on the translation of linguistic varieties, “Target”, XXI, 2: 289-307.
Rodak P. (2013), “Wielka bitwa paryska”. O pierwszym francuskim wydaniu Ferdydurke, “Przestrzenie Teorii”, 20: 127-143.
Strinati C. (2020), Giovedì, un libro – Witold Gombrowicz “Ferdydurke”, < h t t p s : // w w w . f a c e b o o k . c o m / c l a u d i o m a s s i m o s t r i n a t i /videos/383972036035491> [ultimo accesso: 20.05.2020].
Ziomek J. (1994), Solecyzmy w Ferdydurke, in: Id. Prace ostatnie, PWN, Warszawa 1994: 221-238.