PL
W artykule autor porusza problem etymologii polityki i strategii bezpieczeństwa w warunkach wyzwań i zagrożeń w XXI wieku. A ponadto uzasadnia konieczność zdefiniowania polityki i strategii w aspekcie podmiotowym i przedmiotowym. Przy czym autor mocno akcentuje znaczenie tych dwóch kategorii pojęć w teorii bezpieczeństwa narodowego i globalnego. Autor, w swoich rozważaniach, nie pomniejsza znaczenia strategii bezpieczeństwa względem polityki jako nauki o państwie, tylko stawia politykę świadomie na pierwszym miejscu, bowiem to polityka wysuwa i precyzyjnie formułuje dalekosiężne cele dotyczące bezpieczeństwa. Strategia natomiast określa metody, sposoby i środki realizacji tych celów. Znaczną uwagę autor skupia na potrzebie zgłębienia treści znaczeniowej tych dwóch kategorii pojęć i ich współzależności. Aby osiągnąć cele wyznaczone przez politykę muszą zaistnieć warunki ich realizacji przez strategię bezpieczeństwa.