PL
Opracowanie stanowi prezentację studium fenomenograficznego. Sednem zastosowanego, podejścia badawczego jest poznanie podmiotowych sensów, jakie badane osoby nadają zjawiskom otaczającego ich świata. Temu „rozumieniu” nadaje się tutaj znaczenie podstawowe. Istota dokonywanej w prezentowanych rozważaniach analizy, związana jest ściśle ze sposobem, w jaki badana grupa postrzega codziennie świat, w którym żyje. Dzięki zastosowanej metodzie wywiadu udało się dotrzeć do znaczeń, jakie badana młodzież nadawała rodzinie. Oglądowi badawczemu została poddana ich percepcja, rozumienie, odczuwanie i konceptualizowanie – nadawanie znaczeń. W drodze tak dokonywanej analizy materiału badawczego wyodrębniono siedem podstawowych, wyłaniających się znaczeń rodziny, jakie wskazywała badana grupa. Opisując kolejne interpretacje podpierano je wypowiedziami, w których wyraźnie przedstawiane były adekwatne koncepcje. Wyodrębnione koncepcje plasują się w dwóch płaszczyznach. Pierwszą z nich jest, jeśli można dokonać takiego sformułowania, bezpośrednie postrzeganie, perspektywa rodziny w pierwszym dokonywanym oglądzie, spojrzeniu. Druga płaszczyzna to głębiej analizowana i dostrzegana sfera złożonych relacji i przekazu. Umiejscowiono trzy pierwsze identyfikacje: rodzinę jako osoby, miejsce i więzi, w swoiście rozumianej płaszczyźnie bezpośredniego pojmowania rodziny, zaś cztery kolejne: rodzinę jako nauczyciela, nośnik, dawce i biorcę jako wskazania wynikające z głębiej analizowanej i dostrzeganej sfery złożonych relacji i przekazu. Dyskusja nad wyłonionymi koncepcjami rodziny doprowadziła do wskazania rodziny jako współtwórcy tożsamości młodego człowieka. Autora prezentowanych rozważań, na bazie uzyskanego materiału badawczego wskazuje na rodzinę jako na tworzywo, którego dziecko a później młody człowiek „używa” do budowania własnego obrazu świata i przede wszystkim siebie samego w tym świecie.