PL
W artykule zaprezentowano wyniki badań, które miały na celu zweryfikowanie, czy i w jakim stopniu dzieci inicjują swobodną i zarazem spontaniczną aktywność badawczo-odkrywczą w kontakcie z przedmiotami życia codziennego oraz z materiałami odpadowymi. Sformułowano problemy badawcze, dotyczące strategii heurystycznych uwidaczniających się w toku dziecięcej zabawy przedmiotami codziennego użytku, podejmowanych czynności poznawczych w zabawie heurystycznej oraz typologii postaw twórczych, które ujawniły się w tego rodzaju zabawie. W badaniach zastosowano metodę obserwacji. Uzyskane dane empiryczne pozwoliły na wyodrębnienie i określenie czynności poznawczych oraz typów postaw twórczych uwidaczniających się w podejmowanej przez dzieci zabawie heurystycznej. Konkluzje płynące z badań wskazują na to, że zabawa heurystyczna stwarza możliwość nie tylko badania czy odkrywania nowych właściwości, funkcji, cech czy istoty przedmiotów, lecz także umożliwia kształtowanie różnorodnych umiejętności twórczych przez dzieci, co przejawia się w określonych typach postaw twórczych. Wyłonione typologie, jak i proponowane rozwiązania mogą być przydatne w procesie obserwacji i diagnozy rozwoju dziecka, jak i stanowić przykład dla rozpowszechnienia tego rodzaju zabawy w obszarze edukacji małego dziecka, zwłaszcza w edukacji przedszkolnej.