PL
Artykuł poświęcony jest problemom diagnostycznym, z jakimi borykają się zarówno psycholodzy, pedagodzy, jak i psychiatrzy próbujący określić patomechanizm trudności występujących w zachowaniu u dzieci. W prezentowanej pracy skupiono się na analizie obrazu klinicznego i etiologii zaburzeń po stresie traumatycznym (PTSD) oraz zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), gdyż są to zaburzenia, których rozpoznanie u dzieci budzi wiele wątpliwości diagnostycznych. Rozważania dotyczące objawów poszczególnych zaburzeń oparto na kryteriach diagnostycznych DSM-5, a analizę ich genezy przeprowadzono, odwołując się do danych na temat cech funkcjonalnych ośrodkowego układu nerwowego w poszczególnych przypadkach. Całość pracy podsumowuje próba wskazania elementów niezbędnych dla diagnozy różnicowej obydwu zaburzeń.