PL
W przedstawionym artykule badane są rozpowszechnione na wschodniosłowiańskiej scenie muzyki neopogańskiej podstawowe archetypy społeczeństwa indoeuropejskiego, zdefiniowane przez G. Dumézila. W twórczości odpowiednich zespołów pełnią one kluczową rolę, przeżywają odrodzenie i re-definicję, adaptację do czasów współczesnych. Szczegółową uwagę poświęcono archetypom wojownika oraz kapłana, podkreślono ich wzajemny związek i współdziałanie, kreację wizerunku pogańskiego kapłana-wojownika, który walczy z przejawami niszczącej dla układu tradycyjnego współczesności nie tylko w świecie fizycznym, ale także w świecie duchowym. Owe archetypy, biorąc pod uwagę naturocentryczny charakter twórczości neopogańskich zespołów muzycznych, są często manifestowane przez wizerunki poszczególnych zwierząt, kluczowych w kosmosie pradawnych Słowian i ściśle związanych z wojną i magią – wilka, kruka, niedźwiedzia, sokoła, a także niektórych innych. Szczegółowo zbadano ich miejsce w twórczości rosyjskich, ukraińskich i białoruskich wyznawców „rodzimej wiary”, a mianowicie – w tekstach piosenek, wypowiedziach, elementach wizualnych.