PL
Celem artykułu jest próba przedstawienia troski o siebie jako pewnej „praktyki siebie” urzeczywistnianej przez podmiot w sytuacji kryzysu. W artykule autorka odnosi się przede wszystkim do dwóch dzieł z ostatniego okresu twórczości Michela Foucault, tj. do Historii seksualności oraz Hermeneutyki podmiotu. Francuski filozof ukazuje w nich znaczenie troski o siebie (która uległa zmianom pod wpływem dominującego dyskursu naukowego) oraz podkreśla istotne znaczenie tej kategorii zawartej w hermeneutyce podmiotu. W tekście autorka przedstawia i interpretuje zarówno założenia teoretyczne analizowanej kategorii, jak i jej praktyczne implikacje wobec funkcjonowania ludzi w czasie kryzysu.