Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2019 | 30 | 165-178

Article title

Charakterystyka instytucji europejskiego nakazu aresztowania

Title variants

EN
European arrest warrant and its procedure as an instrument of international cooperation

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Rozwój integracji europejskiej wpłynął na wymiary sprawiedliwości poszczególnych państw. Wzmocnienie współpracy i ujednolicanie standardów oraz internacjonalizacja działań spowodowały powstanie procedur takich jak europejski nakaz aresztowania (dalej: ENA). Oparto go na wprowadzeniu w życie transgranicznego, uproszczonego postępowania sądowego. W jego ramach funkcjonuje system przekazywania podejrzanych i oskarżonych na potrzeby ścigania przestępstw lub wykonania wyroku pozbawienia wolności, a także zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Dane z opracowań Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka pokazują, że Polska w latach 2005–2013 była na pierwszym miejscu pod względem państw wydających ENA. Wydawać się może, że sytuacja ta spowodowana jest zbytnią wiarą w zasadę legalizmu, zakorzenioną w polskiej procedurze karnej. Natomiast ENA nie są kierowane do Polski często. Co ważne, europejski nakaz aresztowania wydany przez organ sądowy państwa członkowskiego jest ważny na całym terytorium Unii Europejskiej. Początki jego stosowania datuje się na 1 stycznia 2004 roku. Zastąpił on procedurę ekstradycji, która wcześniej była stosowana przez państwa zrzeszone w Unii. Wydawany jest przez organ sądowy jednego z państw członkowskich. Wniosek o aresztowanie danej osoby w innym państwie członkowskim i przekazanie tej osoby do państwa, które z wnioskiem wystąpiło, w celu ścigania lub wykonania wyroku pozbawienia wolności lub zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Mechanizm instrumentu ENA działa na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i jest stosowany we wszystkich państwach członkowskich. Opiera się na zasadzie bezpośredniego kontaktu między organami sądowymi. Organy korzystające z nakazu zobowiązane są do poszanowania praw procesowych podejrzanych i oskarżonych, czyli prawa do informacji, adwokata, tłumacza itp.
EN
The European arrest warrant is undoubtedly a result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. A European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application dates from January 1, 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the Member States of the Union. The mechanism of the warrant is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the order are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.

Contributors

  • Uniwersytet Jagielloński

References

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-19b2c2cc-4477-4432-9c36-0f9dfa1b3d62
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.