Kaznodzieja w trosce o język religijny

• Authors: Zwoliński Andrzej

Title variants

EN

Kaznodzieja w trosce o język religijny

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

Language is an important component of intentional acts and behavior of people, individual or social. In the strict sense there is no "religious language" and it cannot be sought in the set of natural or artificial languages. The religious man speaks Polish or German, or even reading the Bible in the original languages we meet with natural languages, the use of which is, in this case, only religious. The term "religious language" suggests a religious use of language, as determined by the situational context. So one can determine the religious language as the language used by man in a religious situation. A special place for the formation of a religious vernacular language is preaching and homiletics. It should be noted that it is characterized by great uncertainty of proper and understandable talk about God. In advising contemporary preachers the need to adopt an attitude of understanding the problems of the listeners and to give a testimony of faith is stressed. Along with the formulation of formation postulates, new proposals appeared to return to the art of speaking, rhetoric. It is difficult to overestimate the role of religious language in the spiritual development of individuals and communities of believers. Kerygma is a task entrusted by Christ to the Apostles, which is not only looking for new angles and interesting speech, but the proclamation of the message. It's not just information, but the stimulation of living faith, which takes its fullness in Christ.

Keywords

PL

kaznodzieja; język religijny; kazanie; homilia; głoszenie

• Publisher: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
• Journal: Sympozjum
• Year: 2012
• Issue: 2(23)
• Pages: 33-53

Dates

published

2012-12-31

Contributors

author

Zwoliński Andrzej

• Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

References

• Adamek Z., O funkcji profetycznej języka kaznodziejskiego, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 93-101.
• Bajerowa I., Kilka problemów stylistyczno-leksykalnych współczesnego polskiego języka religijnego, w: M. Karpluk, J. Sambor (red.), O języku religijnym. Zagadnienia wybrane, „KUL Zakład Badań nad Literaturą Religijną” nr 13, Lublin 1988, s. 21-26.
• Bajerowa I., O języku współczesnego życia religijnego, „W drodze” (1981) nr 9, s. 43-50.
• Bajerowa I., Szanse języka religijnego w świecie kultury masowej, w: Teologia –kultura – współczesność…, dz. cyt., s. 99-113
• Bartmiński J., O rytualnej funkcji powtórzenia w folklorze. Przyczynek do poetyki sacrum, w: Sacrum w literaturze, Lublin 1983, s. 45-57.
• Bednarczuk L., Język wobec transcendencji, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 116-125.
• Brzozowski M., Kryzys współczesnego kaznodziejstwa i sposoby jego przezwyciężenia, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 25 (1973) nr 6, s. 87nn; A. Lewek, Współczesna odnowa kaznodziejstwa, t. 1: Z najnowszych dziejów ruchu homiletycznego, Warszawa 1980, s. 65
• Cassirer E., Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury, tłum. A. Staniewska, Warszawa 1977.
• Chrzanowski G., Kościelne gadanie. Esej o potocznym języku religijnym, „Znak” 487 (1995) nr 12, s. 84-92.
• Cieślikowscy S. i T., Sacrum i maska czyli o wypowiadaniu niewypowiedzianego, w: Sacrum w literaturze, Lublin 1983, s. 73-82.
• Dąbrowska D., Perswazja w kazaniach ks. Jerzego Popiełuszki, w: I. Iwasiów, J. Madejski (red.), Rozgrywanie światów. Formy perswazji w kulturze współczesnej, Szczecin 1994, s. 195-203.
• Dobrzyńska T., Tekst i styl, w: S. Gajda (red.), Styl i tekst, Opole 1996, s. 21-28.
• Drączkowski F., Informacja w służbie kerygmatu, „Anamnesis” 24 (2001), s. 37-42.
• Gilkey L., Nazwanie wichru, Warszawa 1976.
• Grzegorski Z., Próba nowej refleksji nad posługą słowa, w: B. Bejze (red.), W kierunku człowieka, Warszawa 1971, s. 261-262.
• Herbut J., Język religijny, w: Encyklopedia katolicka, t. 8, Lublin 2000, k. 16.
• Kamińska M., Z problemów funkcjonowania terminologii religijnej w świadomości wiernych, w: I. Bajerowa, M. Karpluk, Z. Leszczyński, Język a chrześcijaństwo, Lublin 1993, s. 85-94.
• Kijas Z., Czy istnieje konieczność „nowego” mówienia o Bogu?, w: tenże (red.), Mówić o Bogu..., Kraków 1997, s. 15-24.
• Kłoczowski J. A., Język, ktorym mowi człowiek religijny, „Znak” 487 (1995) nr 12, s. 5-17.
• Kłoczowski J. A., Między samotnością a wspólnotą. Wstęp do filozofii religii, Tarnów 1994.
• Korytkowski J., Pomocniczy język międzynarodowy w Kościele i świecie współczesnym, Poznań 1984, s. 10-12.
• Kowalski J. W., Język a kult. Funkcja i struktura języka sakralnego, „Studia Religioznawcze PAN” (1973) nr 3, s. 145 nn.
• Koziara S., Wokoł wspołczesnych problemow komunikacji międzyludzkiej i języka religijnego, w: Z. Adamek (red.), Teologia – kultura – wspołczesność. Materiały z sympozjum w Instytucie Teologicznym w Tarnowie 9 IV 1994, Tarnów 1995, s. 63-75.
• Kucała M., O swoistości, zmianach i przystosowaniu tekstów religijnych, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 170-175.
• Lenart M., Modlitwa jako wypowiedź podmiotu. Filozoficzne założenia wypowiedzi modlitewnej na przykładzie pieśni Jana Kochanowskiego „Czego chcesz od nas Panie”, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Opolskiego. Filologia Polska” 35 (1994), s. 5-18.
• Leśniewski T., Z czytelnictwem jest nadal źle. Rozmowa z dr. Tomaszem Makowskim dyrektorem Biblioteki Narodowej, „Vox Eremi. Verbum” 34 (2011), s. 2-17.
• Lichański J. Z., O języku polskich kazań, „Więź” 419 (1993) nr 9, s. 45-54.
• Makuchowska M., Język religijny względem pozostałych odmian polszczyzny, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do wspołczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 176-189.
• Makuchowska M., Język religijny względem pozostałych odmian polszczyzny, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 183-187.
• Makuchowska M., O statusie języka religijnego, w: S. Gajda (red.), Systematyzacja pojęć w stylistyce. Materiały z konferencji 24-26 IX 1991 r., Opole 1992, s. 167-170.
• Matuszczyk B., Siedem grzechów głównych polskiego kaznodziejstwa, „Więź” 417 (1997) nr 7, s. 75-85.
• Opara S., Język a religijność, „Studia Filozoficzne” 18 (1974) nr 7, s. 115-128.
• Pawłowska R., O warunkach porozumiewania się w języku religijnym, w: Z. Adamek, S. Koziara (red.), Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Jakuba Wujka, Tarnów 1999, s. 194-205.
• Peterson M., Czy można sensownie mówić o Bogu?, tłum. M. Klimowicz, „Znak” 487 (1995) nr 12, s. 33-51.
• Puzynina J., Człowiek – język – sacrum, w: S. Gajda, H.J. Sobeczko (red.), Człowiek – dzieło – sacrum, Opole 1998, s. 25 n.
• Rady dla kaznodziejów (S. Grabska, J. Grosfeld, E. Jabłońska-Deptuła, J. Prokop, J. Turnau), „Znak” 487 (1995) nr 12, s. 109-120.
• Schaeffler R., Co to znaczy: rozumieć wypowiedź religijną?, tłum. T. Zatorski, w: K. Mech (red.), Człowiek wobec religii. Filozofi czne aspekty religijnego sensu, Kraków 1999, s. 12-21.
• Schaeffler R., Filozofi a religii, tłum. E. Kowalska, Częstochowa 1989, s. 129-133.
• Schoof M., Teologiczne korzenie chrześcijańskiego dogmatyzmu, „Znak” 306 (1979), s. 1258-1259;
• Sikora J., Rola czynnika emocjonalnego w języku religii, „Euhemer” 12 (1968) nr 1, s. 11-21.
• Staszewski W., Ekstaza w rytmie techno, „Gazeta Wyborcza” 15.12.1995, s. 4.
• Stopka A., Kryzys kaznodziejstwa?, „Gość Niedzielny” (1997) nr 37, s. 9.
• Styrna A., Nasze kaznodziejstwo – spostrzeżenia, dopowiedzenia, uwagi, „Currenda” (1998) nr 1, s. 98-102.
• Świerzawski W., Nowość Ewangelii a ciekawość nowości, „Anamnesis” 24 (2000), s. 7-11.
• Świerzawski W., Tłumaczenie liturgii rzymskiej na języki ojczyste, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, (1978) nr 2, s. 64.
• Welte B., Modlitwa jako mowa, tłum. G. Sowiński, „Znak” 487 (1995), nr 12, s. 18-32.
• Wincer P., Nowoczesne odmiany formy litanijnej (Na przykładzie poematu Františka Halasa „Stare kobiety” i wiersza Vitězslava Nezvala „Pieśń nad pieśniami”), w: Studia z teorii i historii poezji, Wrocław 1970, s. 123-132.
• Wolicka E., Obraz i słowo w obszarze języka religijnego, „Znak” 487 (1995) nr 12, s. 64-75.