Project Risk Assessment in Enterprises with the Use of TOPSIS Method in the 2014–2020 Perspective

• Authors: Walaszczyk Ludmiła

Title variants

EN

Zarządzanie ryzykiem projektu w przedsiębiorstwie w ramach perspektywy 2014–2020 z wykorzystaniem metody TOPSIS

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

W obecnych czasach homogeniczny rynek obejmujący 500 milionów konsumentów, 220 milionów pracowników i 20 milionów pracodawców jest głównym instrumentem umożliwiającym rozwój konkurencyjnej i innowacyjnej Europy. Jednym ze sposobów uzyskania przez firmy innowacyjnych produktów jest uczestnictwo w realizacji różnego rodzaju projektów. Poszczególne kraje oferują wiele inicjatyw, głównie finansowanych przez Unię Europejską (obecnie jest to perspektywa 2014–2020). Dzięki uczestnictwu w programach unijnych pracodawcy mają możliwość wzmocnienia pozycji swojego przedsiębiorstwa i opracowania produktów, na które jest zapotrzebowanie. W celu uzyskania produktów o wysokiej jakości, projekt musi być odpowiednio zarządzany. Istnieje wiele metod mogących mieć zastosowanie w procesie zarządzania projektem, jednak wybrane metody muszą być jasne i odpowiednie do oceny danego rezultatu. Jednym z kluczowych aspektów procesu ewaluacji jest zarządzanie ryzykiem, jako że umożliwia ono wskazanie wszelkich odchyleń w realizacji projektu. Pracodawcy zazwyczaj nie stosują narzędzi specjalistycznych w ewaluacji ryzyka w trakcie realizacji projektu. Z tego też względu wiele firm wytwarza produkty, które później trudno sprzedać na rynku, bądź które obarczone są wieloma wadami. Ryzyko może być oceniane z wykorzystaniem wielu metod, zarówno jakościowych, jak i ilościowych. Głównym celem artykułu jest przedstawienie semi-ilościowej metody TOPSIS (Hwang i Yoon, 1981) do pomiaru ryzyka w projektach realizowanych w ramach perspektywy 2014–2020. Z tego względu autor wskazuje zalety metody TOPSIS i przedstawia, w jaki sposób może być ona wykorzystana w praktyce.

Keywords

PL

metoda TOPSIS; zarządzanie ryzykiem; perspektywa 2014–2020; zarządzanie projektem

EN

TOPSIS method; risk assessment; the 2014–2020 perspective; project management

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Ekonomicznych
• Journal: Studia i Materiały
• Year: 2016
• Issue: 2/2016 (21), cz.1
• Pages: 71-79

Dates

published

2016-09-15

Contributors

author

Walaszczyk Ludmiła

• The Institute for Sustainable Technologies – National Research Institute

References

• Albright, S.C., Wayne, W. and Zappe, Ch. (2014). Data analysis and decision making, 4th edition. South Western Cengage Learning. APM Risk Management Specific Interest Group (2010). Project Risk Analysis and Management Guide, 2nd edition.
• Becker, J. (2011). Analiza funkcjonalna metod ilościowych na potrzeby systemu wspomagania decyzji (part I). Metody ilościowe w badaniach ekonomicznych, 12/2.
• Behzadian, M., Otaghsara, S.K., Yazdani, M. and Ignatius, J. (2012). A State-of the-Art Survey of TOPSIS Applications. Expert Systems with Applications, 39. Elsevier.
• Beruvides, G., Quiza, R. and Haber, R.E. (2016). Multi-objective optimization based on an improved cross-entropy method. A case study of a microscale manufacturing process. Information Sciences, 334–335.
• BSI (2010). BS 6079-1:2010. Project management. Principles and guidelines for the management of projects.
• Cebrowska, T. (2010). Rachunkowowść finansowa i podatkowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Corrente, S., Greco, S. and Słowiński, R. (2013). Multiple Criteria Hierarchy Process with ELECTRE and PROMETHEE. Omega, 41(5), 820–846.
• Churchil, N.C. and Levis, V.L. (1983). The five stages of small business growth. Harvard Business Review, May–June.
• De Salles, D.C., Celestino, A., Neto, G. and Marujo, L. (2016). Using fuzzy logic to implement decision policies in system dynamics models. Journal Expert Systems with Applications, 55(C). European Union Agency for Network and Information Security https://www.enisa.europa.eu/activities/risk-management/current-risk/risk-managementinventory/rm-process (03.07.2016).
• Govindan, M.E. and Jepsen, K. (2016). ELECTRE: A comprehensive literature review on methodologies and applications. European Journal of Operational Research, 200(1), 198–215.
• Greco, S. (ed.) (2016). Multiple Criteria Decision Analysis: State of the Art Surveys. International Series in Operations Research & Management Science, Vol. 78.
• Hulett, D. (2009). Practical schedule risk analysis. Gower Publishing Company.
• Hwang, C.L. and Yoon, K. (1981). Multiple Attribute Decision Making: Methods and Applications. Berlin: Springer-Verlag.
• Institute of Risk Management (2002). A risk management standard.
• Institution of Civil Engineers (2014). Risk Analysis and Management for Projects (RAMP), 3rd edition.
• International Organization for Standardization (2015). ISO 31000 Risk management – a practical guide for SMEs.
• International Organization for Standardization (2016). ISO/IEC 31010:2009, Risk management – Risk assessment techniques.
• Jakobsen, L. (ed.) (2002). Evaluation of the Programme for Interdisciplinary Materials Research Consortia. Oxford Research.
• Juselius, K. (2006). The co-integrated VaR model: methodology and applications. Oxford University Press.
• Kisielnicki, J. (2013). Zarządzanie projektami badawczo-rozwojowymi. Warsaw: Oficyna Wolters Kluwer Business.
• Koponen, P., Kalander, J.K. and Kuursisto, M. (2008). FinNano Programme. Intermediate Evaluation. Helsinki: TEKES.
• Książek, M. (2011). Analiza porównawcza wybranych metod wielokryterialnych oceny przedsięwzięć inwestycyjnych. Civil and Environmental Engineering, 2.
• Łopacińska, L. (2011). Ponadstandardowe metody ewaluacji strategicznych programów badawczych. Problemy Eksploatacji, 3.
• Łopacińska, L. (2014). Ewaluacja metodą TOPSIS projektów ERASMUS+. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, 2(85).
• British Cabinet Office (2010). M_o_R® 2010 – Management of Risk: Guidance for Practitioners.
• Ministerstwo Finansów (Ministry of Finance) (2004). Zarządzanie ryzykiem w sektorze publicznym. Podręcznik wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem w administracji publicznej w Polsce.
• Polish Agency for Enterprise Development (2010). Ocena efektywności i skuteczności programu bon na innowacje. Warsaw.
• Portal Innowacji (Innovation Portal). Zarządzanie ryzykiem w projektach innowacyjnych. Retrieved from: http://www.pi.gov.pl/PARP/chapter_86197.
• asp?soid=0CA59D0084174201BA6A9E770D6BE5AB (03.03.2016).
• Project Management Institute (2013). A Guide to the Project Management Body of Knowledge (PMBOK Guide), 5th edition.
• Saaty, T.L. (1994). Highlights and critical points in the theory and application of the Analytic Hierarchy Process. European Journal of Operational Research, 74(3).
• Santana, E.A. (1996). Múltiplos critérios: uma alternativa, apesar das fragilidades das soluções. 2nd International Congress of Industrial Engineering.
• Schutz, H. (ed.) (2006). Comparative Risk Assessment: Concepts, Problems and Applications. Wiley – VCH.
• Soliński, B., Metody zarządzania jakością FMEA. Analiza przyczyn wadliwości i krytyczności wad. Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Zarządzania, Katedra Zarządzania Przedsiębiorstwem. Retrieved from: http://www.zarz.agh.edu.pl/bsolinsk/FMEA.html (03.03.2016).
• Thlon, M. (2013). Charakterystyka i klasyfikacja ryzyka w działalności gospodarczej. Zeszyty Naukowe UEK, 902.
• Triantaphyllou, E. (2010). Multi-Criteria Decision Making Methods: A Comparative Study. Springer US.
• Walaszczyk, L. (2016). Metodyka zarządzania ryzykiem wdrożeniowym innowacyjnych produktów technicznych. E-mentor, 2(64), 34–43, http://dx.doi.org/10.15219/em64.1237.
• Wardziński, A. (1996). Analiza drzew błędów systemów komputerowych związanych z bezpieczeństwem. Doctoral thesis, Politechnika Gdańska, Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, Gdańsk.
• Wawrzynek, J. (2007). Metody opisu i wnioskowania statystycznego. Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego we Wrocławiu.
• Wilson, C. (2013). Brainstorming and beyond. A user-centered design method. Elsevier.
• Zanakis, S.H., Solomon, A., Wishart, N. and Dublish, S. (1998). Multi-Attribute Decision Making: A Simulation Comparison of Select Methods. European Journal of Operational Research, 107.
• Ziarkowski, R. (2004). Opcje rzeczowe oraz ich zastosowanie w formułowaniu i ocenie projektów inwestycyjnych. Katowice: WAE.
• Ziglio, E. (1996). Gazing into the oracle: the Delphi method and its application to social policy and public health. London: Jessica Kingsley Publishers Ltd.

Identifiers

ISSN

1733-9758

DOI

10.7172/1733-9758.2016.21.6