W jaki sposób badać wyrażenia funkcyjne w ujęciu historycznym? Rozważania po lekturze książki Tomasza Miki i Agnieszki Słobody Wyrażenia funkcyjne w średniowiecznej polszczyźnie z perspektywy składniowej Wybrane problemy badawcze (Poznań 2015, 183 s.)
Pawelec R., red., 2015: Słownik zapomnianych wyrażeń funkcyjnych. Warszawa.
Grochowski M., 1997: Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne. Kraków.
Grochowski M., 2014: Pojęcie jednostki funkcyjnej. Z historii metodologii składni polskiej. W: Kleszczowa K., Szczepanek A., red.: Wyrażenia funkcyjne w perspektywie diachronicznej, synchronicznej i porównawczej. Katowice, s. 13–23.
Janowska A., Pastuchowa M., 1995: Niebezpieczna kompetencja. „Poradnik Językowy” nr 8, s. 11–20.
Kleszczowa K., 2015: U źródeł polskich partykuł. Derywacja funkcjonalna, przemiany, zaniki. Katowice.
Krążyńska Z., 2000–2012: Staropolskie konstrukcje z przyimkami. Cz. I–V. Poznań.
Krążyńska Z., Mika T., Słoboda A., 2015: Składnia średniowiecznej polszczyzny. Cz. I: Konteksty – metody – tendencje. Poznań.
Mika T., 2013: Genetyczna wielowarstwowość i złożoność tekstów staropolskich a ich badania historycznojęzykowe. Rekonesans. „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LXVIII, s. 131–146.
Pisarkowa K., 1984: Historia składni języka polskiego. Wrocław.
Twardzik W., 1997: O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna. Kraków.