PL
Celem artykułu jest analiza struktury formalnej charakterystycznej dla autobiografii Michała Głowińskiego. Autor zestawia „Kręgi obcości” z debiutem prozatorskim Głowińskiego (Czarnymi sezonami), chcąc dowieść, że te dwie grupy zapisków intymnych odróżnia od siebie przede wszystkim ich warstwa językowa. W „Kręgach obcości” dominuje dwugłosowa (w rozumieniu Bachtinowskim) narracja realistyczna, miejscami wszakże zakłócana przez (jednogłosowe) partie ekspresyjne, zawieszające właściwą autobiografii dialektykę „ja” podmiotowego i „ja” przedmiotowego. Autor artykułu stawia tezę, że partie ekspresyjne, chociaż marginalne w obrębie całej „opowieści autobiograficznej”, pojawiają się w jej newralgicznych punktach.
EN
The aim of the article is an analysis of formal structure, characteristic of Michał Głowiński’s autobiography. Hellich confronts Głowiński’s “Kręgi obcości” (“Circles of Strangeness”) with his prose debut (“Czarne sezony” <”The Black Seasons”>) in order to prove that the two forms of intimate writings are differentiated first and foremost by their linguistic organization. “Kręgi obcości” is dominated by diglottic (in Bakhtin’s view) realist narration, yet in some places broken by (monoglottic) expressive parts, which suspend the subjective “I” vs. objective “I” dialectic, characteristic of autobiography. Hellich proposes the thesis that the expressive parts, though marginal within the limits of the entire “autobiographical story,” are present in the text’s trouble area.