Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym

• Authors: Natalia Grochowska

Title variants

EN

The Seal of Confession in Canon Law

FR

Le secret sacramentel en droit canonique

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Instytucję tajemnicy spowiedzi należy rozpatrywać w kontekście sakramentu spowiedzi. Tajemnica spowiedzi odnosi się do treści wyznanych w czasie spowiedzi indywidualnej, podczas gdy penitent w sposób sekretny wyjawia spowiednikowi swoje grzechy. Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym ma charakter bezwzględny. Ustawodawca kościelny stwierdza, iż nie istnieje żadna władza, która byłaby w stanie zwolnić podmiot zobowiązany do zachowania tajemnicy spowiedzi z tego obowiązku. Naruszenie tajemnicy w prawie kanonicznym postrzegane jest jako złamanie prawa i jako takie jest usankcjonowane właściwymi karami. Ustawodawca w kan. 1388 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. czyni rozróżnienie między bezpośrednią i pośrednią formą naruszenia tajemnicy, które obwarowane są obligatoryjną karą. W pierwszym przypadku spowiednik podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej, w drugim – powinien być ukarany stosowną karą. Ponadto, tajemnica spowiedzi oraz przestępstwo naruszenia tajemnicy spowiedzi zostało uregulowane w Normae de gravioribus delictis z 2001 r. i Normae de delictis reservatis z 2010 r.

EN

The seal of confession should be considered in the context of the Sacrament of Penance and Reconciliation. The seal of confession involves information that was revealed during the individual confession while the penitent reveals his sins to the priest. The seal of confession in canon law is absolute and inviolable. It is stated that there is no authority that is able to let the priest betray the seal of confession. Betraying the seal of confession is considered as a breach of the law and as a consequence it is sanctioned by appropriate penalties. The legislator in can. 1388 of the 1983 Code of Canon Law distinguishes between direct and indirect form violating seal of confession. Both are subject of the mandatory punishment. As a result of direct betrayal of seal of confession the priest is excommunicated latae sententiae (this punishment is reserved to the Apostolic See), while the indirect betrayal of seal of confession should be punished with an appropriate penalty. Moreover, the seal of confession and the crime of violating the seal of confession is regulated also by Normae de gravioribus delictis (2001) and Normae de delictis reservatis (2010).

Keywords

PL

tajemnica; pokuta; spowiedź; penitent; szafarz

EN

seal; confession; inviolable; reconciliation; penitent

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Kościół i Prawo
• Year: 2017
• Issue: 6 (19) nr 1
• Pages: 115-131

Contributors

author

Natalia Grochowska

• doktorant, Katedra Kanonicznego Prawa Karnego, Wydział Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; adres do korespondencji: ul. Sikorskiego 14, 05-850 Ożarów Mazowiecki, Poland

References

• Banaszak, Marian. 2005. Historia Kościoła katolickiego. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• Borek, Dariusz. 2004. „Ordynariusz a „delicta graviora” zarezerwowane Kongregacji Doktryny Wiary.” Prawo Kanoniczne 47, nr 3-4:111-58.
• Borek, Dariusz. 2012. „Przestępstwa przeciwko sakramentom w normach De Delictis Reservatis z 2010 roku.” Prawo Kanoniczne 55, nr 4:53-69.
• Delumeau, Jean. 1997. Wyznanie i przebaczenie. Historia spowiedzi. Gdańsk: Marabut.
• Głowa, Stanisław, i Ignacy Bieda. 1989. Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha.
• Grzywacz, Jerzy. 1968. Zarys prawa kanonicznego. T. 3. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
• Janczewski, Zbigniew. 2006. „Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania w świetle prawa kanonicznego i liturgicznego z uwzględnieniem specyfiki warunków polskich.” Prawo Kanoniczne 49, nr 1-2:171-94.
• Mokrzycki, Bronisław. 1996. Kościół w oczyszczeniu. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
• Pastuszko, Marian. 1991. „Uprawnienie do spowiadania wynikające z prawa (kan. 967).” Prawo Kanoniczne 34, nr 3-4:191-245.
• Pastuszko, Marian. 1996a. „Obowiązki szafarza sakramentu pokuty i pojednania (kanon 983-986).” Prawo Kanoniczne 39, nr 1-2:17-67.
• Pastuszko, Marian. 1996b. „Równoczesne rozgrzeszenie wielu penitentów bez uprzedniej ich spowiedzi indywidualnej.” Prawo Kanoniczne 39, nr 1-2:53-85.
• Pastuszko, Marian. 1999. Sakrament pokuty i pojednania. Kielce: Wydawnictwo „Jedność”.
• Płatek, Józef. 2001. Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania. Częstochowa: Paulinianum.
• Skowronek, Alfons. 1993. Sakrament pojednania. Wina, grzech, pojednanie. Włocławek: Włocławskie Wydawnictwo Diecezjalne.
• Stokłosa, Marek. 2011. „Modyfikacje wprowadzone do tekstu Normae de gravioribus delictis.” Prawo i Kościół 3:101-29.
• Syryjczyk, Józef. 2001. „Ochrona tajemnicy spowiedzi.” Prawo Kanoniczne 44, nr 1-2:111-24.
• Syryjczyk, Józef. 2003. Kanoniczne prawo karne. Część szczególna. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• Sztafrowski, Edward. 1986. Podręcznik prawa kanonicznego. T. 3. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
• Wielec, Marcin. 2012. Zakaz dowodowy tajemnicy spowiedzi w postępowaniu karnym. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• Witek, Stanisław. 1979. Sakrament pojednania. Poznań: Pallottinum.
• Zubert, Bronisław. 2001. „Sacramentale sigillum inviolabile est.” W Divina et Humana. Księga jubileuszowa w 65. rocznicę urodzin Księdza Profesora Henryka Misztala, red. Antoni Dębiński, Wiesław Bar, i Piotr Stanisz, 723-41. Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Żurowski, Marian. 1976. „Refleksje nad nowym „Ordo paenitentiae” i schematem prawa kanonicznego dotyczącego sakramentu pokuty.” Prawo Kanoniczne 19, nr 1-2:65-90.

Identifiers

DOI

10.18290/kip.2017.6.1-8