PL
W artykule opisano teoretyczne i empiryczne aspekty korygowania niekorzystnych efektów zewnętrznych. Podano znane w literaturze przedmiotu sposoby internalizacji kosztów zewnętrznych oraz przeszkody w ich realizacji, tj. ustalenie wspólnego właściciela, przypisanie praw własności oraz podatek Pigou. Empirycznej weryfikacji poddano ostatni sposób polegający na wprowadzeniu podatku Pigou. Wysokość podatku zaczerpnięto z własnych badań nad kosztami zewnętrznymi powodowanymi przez krajowe elektrownie systemowe. Przedmiotem badań był krajowy sektor energetyczny. Jako narzędzie prognostyczne wykorzystany został matematyczny model optymalizacyjny POWERPOL, autorskie narzędzie stworzone i wykorzystywane do analiz rozwoju krajowego sektora energetycznego. Kryterium decyzyjne modelu oparte jest na maksymalizacji dobrobytu społecznego, definiowanego jako suma nadwyżki konsumentów i producentów na rynku energii, pomniejszonych o koszty zewnętrzne. Obliczenia optymalizacyjne przeprowadzono dla dwóch scenariuszy: „bazowego” i „efektywnego”. W pierwszym z nich obliczany jest tzw. optymalny „mix produkcyjny” krajowego sektora energetycznego dla obowiązujących regulacji środowiskowych. W drugim scenariuszu wyznaczana jest optymalna struktura produkcji energii dla pełnej internalizacji kosztów zewnętrznych za pomocą opisanego wcześniej podatku. Jak wykazano, rodzaj zastosowanego kryterium decyzyjnego istotnie wpływa na wyniki obliczeń. W wariancie „bazowym” – mogącym stanowić punkt odniesienia do obecnie prowadzonego kierunku funkcjonowania krajowego sektora energetycznego – wysokość kosztów społecznych jest o ponad 14% wyższa niż w wariancie „efektywnym”. Oznacza to, że pełna internalizacja kosztów zewnętrznych jest ekonomicznie uzasadniona.