PL
Autor przedstawia własną koncepcję typologii paradygmatów we współczesnej socjologii oraz interpretację zmian paradygmatycznych w jej historii. Pokazuje też znaczenie socjologii w czasach jej powstania i dzisiaj. Artykuł rozwija tezę o cywilizacyjnym kryzysie naszych czasów i zagubieniu się socjologii w tych okolicznościach. W tym kontekście teoria Margaret S. Archer może być zrozumiana jako próba stworzenia socjologii, która miast unikać problemów współczesności, odnosi się do nich i im towarzyszy. Podobnie oceniane są inne teorie zaliczane prze autora do paradygmatu dialektycznej syntezy. Jednak brytyjskiej socjolog udaje się przełamać wiele z tych barier, sprzeczności, antynomii i aporii, na jakie trafiają inne teorie. Efekt ten autor rozumie jako wynik oparcia teorii Margaret Archer na głębokiej podstawie filozoficznej i meta metodologicznej, a zwłaszcza na gruncie realizmu krytycznego, którego Archer jest zresztą współtwórcą.