Podstawy prawne zwyczajnej formy zawarcia małżeństwa w konkordacie z 1993 r.

• Authors: Dullak Kazimierz
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Sytuacja Kościoła w Polsce po II wojnie światowej, aż do końca lat osiemdziesiątych nie sprzyjała regulowaniu takich kwestii jak zawarcie małżeństwa kanonicznego ze skutkami cywilnoprawnymi. Dopiero podpisanie 28 lipca 1993 r. i ratyfikowanie 25 marca 1998 r. Konkordatu pomiędzy Stolica Apostolską a Rzeczpospolitą Polską dało możność zaistnienia zupełnie nowej sytuacji tzw. małżeństwa konkordatowego. Rozwiązanie to nie wpływa na czyjąkolwiek koncepcję małżeństwa i nie narusza niczyjej kompetencji. Stwarza natomiast możliwość zawarcia związku małżeńskiego w formie odpowiadającej przekonaniom religijnym osób chcących zawrzeć małżeństwo z jednoczesnym osiągnięciem statusu małżonków w obliczu prawa państwowego, któremu podlegają. Nowa regulacja prawna odpowiadająca potrzebom i oczekiwaniom znacznej części społeczeństwa daje możliwości zawarcia małżeństwa kanonicznego, które po spełnieniu odpowiednich warunków m.in. wymaganych co do formy, będzie pociągało za sobą również przewidziane w prawie polskim.

Keywords

PL

małżeństwo; Kościół katolicki; Konkordat; prawo kanoniczne; prawo wyznaniowe

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Studia z Prawa Wyznaniowego
• Year: 2005
• Volume: 8
• Pages: 191-227

Contributors

author

Dullak Kazimierz

• Koszalin

References

• A. Mączyński, Polskie prawo małżeńskie a konkordat między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską z 28 lipca 1993 roku, w: Czy potrzebna jest w Polsce zmiana prawa rodzinnego i opiekuńczego, pod red. B. Czecha, Katowice 1997, s. 293.
• A. Mezglewski, Jedno małżeństwo czy dwa? Rzecz o istocie małżeństwa konkordatowego, „Monitor Prawniczy” 18(2003), s. 825-826.
• A. Mezglewski, Pojęcie „duchownego” w przepisach prawa polskiego o zawarciu małżeństwa, „Studia z Prawa Wyznaniowego” 2001, t. 2, s. 3-26;
• A. Mezglewski, Przepisy wprowadzające w życie instrukcję małżeństwa konkordatowego, „Roczniki Nauk Prawnych” 9(1999), s. 247-251.
• A. Mezglewski, Uzyskanie skutków cywilnych małżeństwa konkordatowego, w: Prawo wyznaniowe, pod red. H. Misztala, Lublin 2000, s. 353-358.
• A. Zielonecki, Zawarcie małżeństwa, Wrocław 1982, s. 62-63.
• E. Popławska, Organy i procedura stanowienia prawa wspólnotowego oraz udział w niej państw członkowskich, w: Prawo międzynarodowe i wspólnotowe w wewnętrznym porządku prawnym, red. M. Kruk, Warszawa 1997, s. 164.
• G. Dzierżoń (rec.), Wojciech Góralski, Zawarcie małżeństwa konkordatowego w Polsce, „Ius Matrimoniale” 4(1999), nr 10, s. 323;
• J. Krukowski, Jakie zmiany w prawie polskim spowoduje ratyfikacja Konkordatu?, w: Problemy współczesnego Kościoła, pod red. M. Ruseckiego, Lublin 1996, s. 79.
• J. Krukowski, Konkordat Polski. Znaczenie i realizacja, Lublin 1999, s. 202-203.
• J. Krukowski, Konkordaty współczesne. Doktryna - teksty (1964-1994), Warszawa 1995, s. 179.
• J. Krukowski, Zawarcie małżeństwa kanonicznego ze skutkami cywilnymi (art. 10 Konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską), „Roczniki Nauk Prawnych” 9(1999), z. 1, s. 224-226.
• J. Mikłoajewicz, Elementarne wiadomości o prawie rodzinnym, w: Kompendium wiedzy o społeczeństwie, państwie i prawie, red. S. Wronkowska, Warszawa-Poznań 1997, s. 285-286.
• K. Piasecki, Małżeństwo, w: Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, red. J. Pietrzykowski, Warszawa 1990, s. 67.
• M. i P. Wołochowiczowie, Prawne aspekty małżeństwa i rodziny, w: Zanim wybierzesz. Przygotowanie do życia w rodzinie. Podstawy wychowania seksualnego, red. K. Zbytniewska, Warszawa 1998, s. 278.
• M. Nazar, Zawarcie małżeństwa według prawa polskiego z uwzględnieniem postanowień podpisanego 28 lipca 1993 r. Konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczypospolitą Polską, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 5(1996), z. 3, s. 491..
• P. Hemperek, W. Góralski, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., t. 3, Lublin 1986, s. 287.
• P. Hemperek, Współpraca między Kościołem a państwem, w: Kościół i prawo, t. 4, Lublin 1985, s. 85-86.
• P. Kuglarz, F. Zoll, Małżeństwo konkordatowe, Kraków 1994, s. 54.
• P. M. Gajda, Prawo małżeńskie Kościoła katolickiego, Tarnów 2000, s. 161.
• P. Majer, Uwagi odnośnie do małżeństwa konkordatowego - art. 10 Konkordatu z 1993 r. a ustawodawstwo polskie, „Ius Matrimoniale” 6(2001), nr 12, s. 150;
• R. Sztychmiler, Ochrona trwałości małżeństwa w prawie kanonicznym i polskim oraz w Konkordacie z 28 lipca 1993 roku, „Roczniki Nauk Prawnych” 5(1995), s. 111-112.
• S. Grzybowski, Prawo rodzinne, Warszawa 1980, s. 35.
• T. Pawluk, Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Prawo małżeńskie, t. 3, Olsztyn 1984,
• W. Adamczewski, Uznanie skutków cywilnych małżeństwa kanonicznego w najnowszych umowach konkordatowych, „Ius Matrimoniale” 1(1996), nr 6-7, s. 190-191;
• W. Góralski, A. Pieńdyk, Zasada niezależności i autonomii Państwa i Kościoła w Konkordacie Polskim z 1993 roku, Warszawa 2000, s. 61.
• W. Góralski, Kanoniczne prawo małżeńskie w służbie miłości i sprawiedliwości, „Ateneum Kapłańskie” 4(2000), s. 404-405.
• W. Góralski, W. Adamczewski, Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 28 lipca 1993 r., Płock 1994, s. 62.
• W. Piechocki, Zawarcie małżeństwa, Warszawa 1983, s. 20.
• Z. Wiszniewski, Zawarcie małżeństwa, w: Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy. Komentarz, red. M. Grudziński, J. Ignatowicz, Warszawa 1966, s. 1.