Wizualna filozofia. Doświadczenie liminalne w „Szalonym Piotrusiu” Godarda

• Authors: Radomski Marcin

Title variants

EN

Visual Philosophy. The Liminal Experience in Godard’s „Pierrot the Madman”

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

„Szalonemu Piotrusiowi” Jeana-Luca Godarda warto się przyjrzeć, odwołując się do terminu liminalności, stosowanego przez Victora Turnera. Film zrealizowany został w 1965 roku, a zatem wpisuje się w nurt Francuskiej Nowej Fali. Najistotniejsza w konstrukcji dzieł kina francuskiego tego okresu była nowatorska forma. Charakteryzuje ją odmienny styl kadrowania, sposób montażu, używanie trzęsącej się kamery „z ręki” czy rezygnacja ze sztucznego oświetlenia na rzecz naturalnego. Artykuł analizuje film Godarda odwołując się do antropologicznych teorii rytuałów przejścia w kulturze.

EN

„Pierrot the madman” Jeana-Luca Godarda is worth looking at referring to the limitation term used by Victor Turner. „Pierrot the madman” was made in 1965 and therefore belongs to the trend of the French New Wave. The most important issue of French cinema was the innovative form - different style of framing (not focusing on the beauty of the place but on its real appearance), the way of assembly (breaking the continuity on the axis of movement), using a shaking camera from the hand or abandoning artificial lighting to the natural. The article analyzes Godard’s film by referring to the rite of passage in culture.

Keywords

PL

Szalony Piotruś; Jean-Luc Godard; liminalność; Victor Turner; Francuska Nowa Fala; rytuał przejścia; antropologia

EN

Pierrot the madman; Jean- Luc Godard; limitation; Victor Turner; French New Wave; rite of passage; anthropology

• Publisher: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
• Journal: Społeczeństwo. Edukacja. Język
• Year: 2017
• Volume: 2(6)
• Pages: 99-107

Contributors

author

Radomski Marcin

• Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk

References

• Bazin André. 1963. Film i rzeczywistość. Wybór tekstów. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe.
• Eberhardt Konrad. 1970. Jean-Luc Godard. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe.
• Esquenazi Jean-Pierre. 2007. „Ferdynand rozdarty. „Szalony Piotruś” Jean-Luca Godarda w polu kultury”, tł. Elżbieta Lubelska, Kwartalnik Filmowy, nr 60.
• French Karl. 1996. Introduction. W Screen Violence, red. Karl French. London: Bloomsbury Publishing PLC.
• Kiley Dan. 1993. Syndrom Piotrusia Pana. O nigdy niedojrzewających mężczyznach. Warszawa: Wydawnictwo System.
• Książek-Konicka Hanna. 1972. „Dramaturgiczna funkcja koloru”. Kino nr 1.
• Lubelski Tadeusz. 2001. Nowa Fala. O pewnej przygodzie kina francuskiego. Kraków: Universitas.
• Mazierska Ewa. 2010. Pasja. Filmy Jean-Luca Godarda. Kraków – Warszawa: Korporacja Ha!art.
• Mościcki Paweł. 2010. Godard. Pasaże. Kraków – Warszawa: Korporacja Ha!art.
• Neupert Richard. 2002. A History of French New Wave Cinema. Wisconsin: University of Wisconsin Press.
• Olchowska-Schmidt Iwona. 2006. „Kilka słów o czerwieni”. Dyskurs nr 4.
• Pełczyński Zbigniew. 1998. Wolność, państwo, społeczeństwo. Hegel a problemy współczesnej filozofii politycznej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Płażewski Jerzy. 1989. Historia filmu francuskiego 1895-1989. Warszawa: Editions Spotkania.
• Sontag Susan. 2002. Styles of radical will. New York: Penguin Books.
• Syska Rafał. 2009. Złote dekady kina hollywoodzkiego, Kraków: Universitas.
• Turner Victor 2005 Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działanie w społeczeństwie, tł. W. Rusakiewicz, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• W przygotowaniu pracy pomógł autorowi zapis dyskusji, która odbyła się w Instytucie Francuskim: Dlaczego Godard jest najbardziej wolnym i próżnym artystę XX wieku? W dyskusji udział wzięli: dr Paulina Kwiatkowska, Wiktor Rusin, prof. Grzegorz Królikiewicz, dr Paweł Mościcki. www.orgiamysli.pl/godard (dostęp: 21.11.2017)

Identifiers

DOI

10.19251/sej/2017.6(7)