Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2015 | 3 (63) | 43-61

Article title

Modyfikacja ustawowego zagrożenia karą poprzez art. 37a Kodeksu karnego (wybrane zagadnienia)

Selected contents from this journal

Title variants

EN
The modification of statutory penalty range under Article 37a of the Criminal Code (selected issues)
RU
Модификация правовой угрозы наказания через cт. 37а Уголовного кодекса (избранные вопросы)

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Problematyka artykułu koncentruje się na istocie art. 37a Kodeksu karnego, który przewiduje modyfikację ustawowego zagrożenie karą. Przepis ten stanowi, że w sytuacji, gdy ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, sąd może zamiast tej kary orzec karę grzywny albo karę ograniczenia wolności. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia charakteru normy wyrażonej w art. 37a KK, jej relacji w stosunku do art. 58 § 1 KK oraz możliwości dalszego twierdzenia w kontekście obu wskazanych przepisów, że kara pozbawienia wolności stanowi ultima ratio. Rozważania prowadzą do wniosku, że norma prawna wyrażona w art. 37a KK nie jest dyrektywą sądowego wymiaru kary, lecz stanowi modyfikację normy sankcjonującej, dekodowanej na podstawie sankcji wynikającej z przepisu typizującego czyn zabroniony.
EN
The article concerns the legal nature of the Article 37a of the Criminal Code in account with the modification of the regulations on penalties and the principles of their size. Its regulation providing a possibility to use non-custodial penalties in these cases where the act provides for a prison sentence of maximum eight years. The author tries to explain the nature of the norm resulting from art. 37a of the Code, its relationship to art. 58 § 1 of the Criminal Code as well as verify the statement that due to the content of both the norms (subject to total interpretation) a prison sentence does not have to be perceived as ultima ratio. The analysis leads to a conclusion that the norm included in art. 37a of the Criminal Code is not a court sentencing guideline but means a modification of the statutory penalty range that determines the range of standardizing the sanctioning norm, decoded based on the sanction resulting from the regulation establishing an offence.
RU
Cтатья 37а Уголовного кодекса предусматривает изменениe правовой угрозы наказания. Это положение гласит что, когда закон предусматривает наказание в виде лишения свободы не превышающий восемь лет, суд может вместо этого наказания приговорить к ограничению свободы или к штрафу. Автор пытается объяснить характер нормы, представленной в статье 37а Уголовного кодекса с точки зрения его отношения к ст. 58 § 1 Уголовного кодекса, а также возможности дальнейших аргументов в контексте обоих этих положений, что тюремное заключение является ultima ratio. Рассмотр приводит к выводу, что правовая норма, выраженная в ст. 37а Уголовного кодекса не является директивой судебного наказания, а является модификацией санкции, вытекающей из нормы регулирующей преступление.

Year

Issue

Pages

43-61

Physical description

Contributors

  • Dr hab., prof. UwB, Katedra Prawa Karnego, Wydział Prawa, Uniwersytet w Białymstoku

References

  • Bojarski T., Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2006
  • Bojarski T., Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2012
  • Buchała K., Komentarz do Kodeksu karnego. Cześć ogólna, Warszawa 1990
  • Buchała K., Prawo karne materialne, Warszawa 1989
  • Cieślak M., Polskie prawo karne, Warszawa 1990
  • Ćwiąkalski Z., Nadzwyczajny wymiar kary w kodeksie karnym z 1997 roku po nowelizacjach – próba oceny, [w:] T. Bojarski, K. Nazar, A. Nowosad, M. Szwarczyk (red.), Zmiany w polskim prawie po wejściu w życie Kodeksu karnego z 1997 roku, Lublin 2006, s. 105-122
  • Ćwiąkalski Z., O niektórych pojęciach związanych z wymiarem kary, „Nowe Prawo” 1989, nr 4, s. 40-58
  • Ćwiąkalski Z., Gizbert-Studnicki T., Glosa do wyroku z 26 czerwca 1975 r., III KR 354/94, „Państwo i Prawo” 1976, z. 10, s. 169-174
  • Dąbrowska-Kardas M., Analiza dyrektywalna przepisów części ogólnej kodeksu karnego, Warszawa 2012
  • Gardocki L., Prawo karne, Warszawa 2015
  • Giezek J., O sankcjach alternatywnych oraz możliwości wyboru rodzaju wymierzonej kary, „Palestra” 2015, nr 7-8, s. 25-36
  • Grześkowiak A., [w:] A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015
  • Grzybowski S., Wypowiedź normatywna oraz jej struktura formalna, Kraków 1961
  • Kokot R., Nadzwyczajny wymiar kary – kilka uwag i kontrowersji, [w:] L. Bogunia (red.), Nowa kodyfikacja prawa karnego, t. 25, Wrocław 2009, s. 109-126
  • Kubec Z., Glosa do uchwały SN z 28 lipca 1971 r., VI KZP 84/70, „Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych” 1972, z. 1, poz. 9
  • Makarewicz J., Komentarz do Kodeksu karnego, Lwów 1932
  • Małecki M., [w:] W. Wróbel (red.), Nowelizacja prawa karnego 2015, Kraków 2015
  • Marek A., Prawo karne, Warszawa 2011
  • Melezini M., [w:] T. Kaczmarek (red.), System prawa karnego, t. 5, Nauka o karze. Sądowy wymiar kary, Warszawa 2015
  • Pohl Ł., Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2013
  • Raglewski J., Model nadzwyczajnego złagodzenia kary w polskim systemie prawa karnego (analiza dogmatyczna w ujęciu materialnoprawnym), Kraków 2008
  • Sakowicz A., Opinia prawna na temat projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, (druk sejmowy nr 2393), Sejm VII kadencji, www.sejm.gov.pl
  • Sakowicz A., Opinia prawna na temat relacji między projektowanym art. 37a kodeksu karnego a obowiązującym przepisem art. 58 k.k., (druk sejmowy nr 2393), Sejm VII kadencji, www.sejm.gov.pl
  • Sienkiewicz Z., [w:] M. Bojarski, J. Giezek, Z. Sienkiewicz, Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, Warszawa 2010
  • Stefański R.A., Prawo karne materialne. Część ogólna, Warszawa 2008
  • Śliwowski J., Prawo karne, Warszawa 1975
  • Śliwowski J., Prawo karne, Warszawa 1979
  • Świda W., Prawo karne, Warszawa 1989
  • Warylewski J., Prawo karne. Część ogólna, Warszawa 2012
  • Wolter W., Glosa do uchwały SN z 29 marca 1976 r., VI KZP 46/75, „Nowe Prawo” 1976, nr 9, s. 1333-1338
  • Wolter W., Nauka o ustawie karnej i o przestępstwie, [w:] K. Buchała, W. Wolter, Wykład prawa karnego na podstawie kodeksu karnego z 1969 r., z. 1, Kraków 1970
  • Wolter W., Uwagi o łagodzeniu i zaostrzaniu kary, „Państwo i Prawo” 1973, z. 1, s. 50-59
  • Wronkowska S., Zieliński M., O korespondencji dyrektyw redagowania i interpretowania tekstu prawnego, „Studia Prawnicze” 1985, nr 3-4, s. 301-327
  • Wróbel W., [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, t. 1, Warszawa 2012
  • Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Warszawa 2010
  • Wróblewski J., Sądowe stosowanie prawa, Warszawa 1988
  • Zieliński M., Interpretacja jako proces dekodowania tekstu prawnego, Poznań 1972
  • Ziembiński Z., Zieliński M., Dyrektywy i sposób ich wypowiadania, Warszawa 1992

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-8906fcb1-53c5-466a-9f56-482e379321bb
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.