PL
Autoreklama, pozwalająca partiom politycznym zaprezentować się jako ugrupowania ludzi odpowiedzialnych, doświadczonych i ambitnych, odgrywa w propagandzie przedwyborczej kluczową rolę. W kampanii wyborczej do parlamentu w 2007 roku, by zaskarbić sobie sympatię wyborców, politycy głównych ugrupowań – PO i PiS-u – wykorzystywali zarówno jawne, jak i ukryte sposoby autoprezentacji. W pierwszej grupie znalazły się m.in. formy czasownika w pierwszej osobie liczby mnogiej, w drugiej – zabiegi ingracjacyjne i środki językowe takie jak metafory i presupozycje. Podstawowym zadaniem artykułu jest wykazanie, że PO i PiS w przedwyborczej autoprezentacji wykorzystują te same mechanizmy (głównie manipulacyjne) werbalnego oddziaływania na wyborców, choć sposób wypowiedzi polityków należących do tych ugrupowań, ich poglądy czy partyjne programy znacznie się różnią.
EN
Self-promotion, which allows political parties to present themselves as a group of people who are reliable, experienced and ambitious, plays a key role in pre-election propaganda. In the parliamentary election campaign in 2007, politicians of the two leading rival parties — PO and PiS — used both explicit and implicit ways of self-presentation with the aim of winning the sympathy of voters. The explicit means included the first person plural verb forms; the implicit means- a much larger group- encompassed various ingratiation techniques and linguistic means such as metaphors or presuppositions. The main goal of the following article is to demonstrate that the pre-election self-presentation of PO and PiS uses the same (mostly manipulative) mechanisms of verbal influence on voters, although the rhetoric, views, or agendas of both parties vary considerably.