EN
Szukając samego siebie. Granica między etycznym a religijnym stadium. Niniejszy przyczynek jest poświęcony analizie Kierkegaardowskich kategorii skoku i momentu, które w pewien sposób wyrażają ludzką egzystencji. Ludzkie istnienie, wyjątkowe i niepowtarzalne, jest samo w sobie nieuchwytne i trudne do wyrażenia w języku. Egzystencjalistyczna filozofia Kierkegaarda oferuje metodę komunikacji niebezpośredniej. Kierkegaard sugeruje, że o ile chcemy uchwycić fenomen ludzkiej egzystencji, musimy zadowolić się jedynie pośrednim i partykularnym rozumieniem. Żadna konkretna jednostka nie jest w stanie kiedykolwiek uchwycić własnej egzystencji całościowo. Istnieje jednakże miejsce, otwierające możliwość samorozumienia i samoposiadania człowieka. Tym miejscem jest granica, czy też krawędź etycznego i religijnego stadium egzystencji. Stąd celem artykułu jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: „Co dzieje się na granicy pomiędzy tym, co etyczne, a tym, co religijne?”