O negatywnych aspektach uczenia się w okresie późnej dorosłości

• Authors: Kozerska Agnieszka

Title variants

EN

About the negative aspects of learning in late adulthood

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

This article deals with selected negative aspects of the learning process of elder people. On the one hand, the examples of learning discussed in the article do not yield the socially accepted results, but on the other hand, they describe difficult situations and experiences that occur during the process of learning. Moreover, the article presents both some situations in which, for certain reasons, individuals tend not to learn what has been planned and some situations in which learning outcomes seem different from those intended. In the deliberations seen from such a perspective there has been considered a case of the elderly people in the context of critical life events, taking up educational activity under pressure of the environment and organized types of mental activity taken up intentionally.

Keywords

PL

uczenie się w okresie późnej dorosłości; starzenie się; negatywne aspekty uczenia się

EN

learning in late adulthood; aging; negative aspects of learning

• Publisher: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Technologii Eksploatacji, Radom
• Journal: Edukacja Ustawiczna Dorosłych
• Year: 2018
• Issue: 1
• Pages: 57-65

Contributors

author

Kozerska Agnieszka

• Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy, im. Jana Długosza w Częstochowie

References

• Alheit P. (2015), Teoria biografii jako fundament pojęciowy uczenia się przez całe życie, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 4(72), s. 23–36.
• Ardelt M. (2000), Intellectual versus wisdom-related knowledge: The case for a different kind of learning in the later years of life, „Educational Gerontology”, 26(8), s. 771–789.
• Brookfield S. (2000), Adult cognition as a dimension of lifelong learning, [w:] Field J., Leicester M. (red.), Lifelong learning: Education Across the Lifespan, Routledge, London, s. 89–101.
• Bugajska B. (2005), Tożsamość człowieka w starości: studium socjopedagogiczne. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
• Engle R.W., Sędek G., von Hecker U., McIntosh D.N. (red.), (2006). Ograniczenia poznawcze. Starzenie się i psychopatologia, ACADEMICA Wydawnictwo SWPS i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Enderström Y., Sanino A. (2012), Badania nad ekspansywnym uczeniem się: założenia, wnioski i przyszłe wyzwania, „Forum Oświatowe”, 1(46), s. 209–266.
• English T., Carstensen L.L. (2014), Selective narrowing of social networks across adulthood is associated with improved emotional experience in daily life. “International journal of behavioral development”, 38(2), s. 195–202.
• Erikson E.H. (1982), The Life Cycle Completed, Norton, New York.
• Field J. (2009), Well-being and happiness, National Institute of Adult Continuing Education, Leicester.
• Formosa M. (2012), Critical Geragogy: Situating Theory, “Journal of Contemporary Educational Studies”, 5, s. 36–54.
• Grotek M., Kiljańska-Przybyło G. (2012), Rola czynników afektywnych w procesie nauki języka obcego przez osoby w wieku senioralnym, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 3(59), s. 111–126
• Gutowska A. (2016), Zaburzenia psychiczne w starości – perspektywa pedagoga, [w:] Halicka M., Halicki J., Kramkowska E. (red.), Starość. Poznać, przeżyć, zrozumieć, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 65–80.
• Illeris K. (2006), Trzy wymiary uczenia się, Wydawnictwo Naukowe DSWE TWP, Wrocław.
• Jarvis P. (2001), Learning in later life. An introduction for educators and carers, Kogan Page, London.
• Jarvis P. (2012), Transformatywny potencjał uczenia się w sytuacjach kryzysowych, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 3(59), s. 127–136.
• Katz S. (2005), Cultural aging: life course, lifestyle, and senior worlds, Broadview Press, New York.
• Kępiński A. (2000), Rytm życia, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
• Kozerska A. (2016), Model uczenia się w okresie późnej dorosłości, „Podstawy Edukacji. Zrównoważony rozwój”, 9, s. 81–95.
• LeDoux J. (2002), Synaptic self: How our brains become who we are, Viking Penguin, New York.
• Łuszczyńska M. (2016), Starość w kryzysie czy kryzys(y) starości? Społeczne znaczenie kryzysowej interpretacji starości, [w:] Dubas E., Muszyński M. (red.), Obiektywny i subiektywny wymiar starości. Wydawnictwo UŁ, Łódź, s. 37–52.
• Malec M. (2008), Biograficzne uczenie się osób z nabytą niepełnosprawnością, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław.
• Malec M. (2012), Gerotranscendencja – teoria pozytywnego starzenia się. Założenia i znaczenie. „Dyskursy Młodych Andragogów”, 13, s. 45–60.
• Mezirow J. (1996), Contemporary paradigms of learning, „Adult Education Quarterly”, 3(46), s. 158–172.
• Młynarska M. (2008), Jakość podeszłego wieku: jesień życia: między gerotranscendencją, postawą kidult i poświęceniem, „Wspólne tematy”, 11/12, s. 20–28.
• Muszyński M. (2016), Przegląd wybranych stanowisk dotyczących teorii gerotranscendencji, [w:] Dubas E., Muszyński M. (red.), Obiektywny i subiektywny wymiar starości, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
• Naughton D., Schied F. (2010), Disturbing Outcomes: The Dark Side of Transformative Learning, Adult Education Research Conference. http://newprairiepress.org/aerc/2010/papers/55.
• Oleś P. (2012), Psychologia człowieka dorosłego. Ciągłość. Zmiana. Integracja, PWN, Warszawa.
• Piaget J. (1972), Strukturalizm. tłum. S. Cichowicz, PWN, Warszawa.
• Pleskot-Makulska, K. (2007). Teoria uczenia się transformatywnego autorstwa Jack’a Mezirowa, „Rocznik Andragogiczny”, s. 81–96.
• Reykowski J. (1996), O myśleniu ideologicznym, „Studia Psychologiczne”, 34, s. 9–24.
• Seligmann M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L. (2003), Psychopatologia, Zysk i S-ka, Poznań.
• Tornstam, L. (2011). Maturing into gerotranscendence, ”Journal of Transpersonal Psychology”, 43(2), s. 166–180.
• Twardowska-Rajewska, J. (2006), Piękny umysł czy kidult, [w:] Halicka M,, Halicki J. (red.), Zostawić ślad na ziemi, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 137–146.

Identifiers

ISSN

1507-6563